Hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/21842 Esas 2013/2033 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/21842
Karar No: 2013/2033
Karar Tarihi: 06.02.2013

Hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/21842 Esas 2013/2033 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nde bir hakaret davası görülmüş ve sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı da verilmiştir. Sanık müdafi ve Üst Cumhuriyet Savcısı temyiz dilekçeleri ile hakaret suçu hükümlerine itirazda bulunmuşlardır. Bunun sonucunda, mahkeme kararı incelenerek hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar itirazı kabul edilmemiş ve hükmün bu sebeplerden dolayı bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 125/1 ve 43. maddeleri (hakaret suçu)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/12, 231/5 ve 231/6. maddeleri (hükmün açıklanmasının geri bırakılması)

2. Ceza Dairesi 2011/21842 E. , 2013/2033 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında katılan ...’e karşı kurulan hükmün de temyiz edildiği belirlenerek;
A-Sanık hakkında katılan ...’e karşı hakaret suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz itirazları üzerine yapılan incelemede,
5271 sayılı CMK.nun 19/12/2006 tarihinde yürürlüğe giren 5560 sayılı kanun ile değişik 231/12.maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlar itirazı kabil kararlardan olup, temyizi mümkün olmadığından sanık müdafi ve Üst Cumhuriyet Savcısının temyiz dilekçelerinin itiraz dilekçeleri olarak kabulü ile itirazların merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
B- Sanık hakkında katılanlar ... ve ... ile şikayetçi ...’e karşı hakaret suçundan kurulan hükümlere ilişkin temyiz itirazlarına gelince,
Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak,
1-Sanığın katılanlara ve şikayetçiye yönelik hakaret içerikli sözleri nedeniyle 5237 sayılı TCK.nun 125/1 ve 43. maddeleri uyarınca cezalandırılması gerekirken aynı Kanunun 125/1. maddesinden ayrı ayrı hüküm kurulması,
2-Katılanlar ve şikayetçinin bir tazminat istemi bulunmadığı gibi dosyaya yansıyan bir zararında belirlenemediği ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/11-250, 2009/13 sayılı kararında da kabul edildiği
üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde nazara alınacak zararın maddi zarar olduğu, manevi zararı kapsamadığı gözetilerek, 5271 sayılı CMK.nun 231/5.maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilirken, aynı maddenin 6.fıkrası gereğince ‘Sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda bir kanaate varılması ve suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın, aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilip giderilmediği’ hususlarını irdeleyen gerekçeye dayandırılması gerektiği nazara alınmadan sanığın zararı karşılamadığı biçimindeki dosya içeriğine uygun olmayan gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafi ve Üst Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 06/02/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.