Çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma mağdurlar - Muhammed ile Ömer Faruk"a yönelik - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/2098 Esas 2020/2437 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2098
Karar No: 2020/2437
Karar Tarihi: 03.06.2020

Çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma mağdurlar - Muhammed ile Ömer Faruk"a yönelik - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/2098 Esas 2020/2437 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından yargılanmıştır. İlk derece mahkemesi, sanığı çocuğun cinsel istismarı suçundan mağdur sayısı kadar mahkum etmiş, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan ise mağdur sayısı kadar beraatine karar vermiştir. Temyiz aşamasında, mahkeme sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan verilen hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinin görevsizlik kararı verilmesi gerektiğine hükmetmiştir. Yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesi (çocuğun cinsel istismarı suçu)
- 6545 sayılı Kanun (cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapılması)
- 5320 sayılı Kanun (temyiz yasağı)
- 1412 sayılı CMUK (temyiz yasağı ile görevsizlik kararlarına ilişkin hükümler)
- 5235 sayılı Kanun (görevlerin belirlenmesi)
- 5271 sayılı CMK (ceza usulü hukuku)

14. Ceza Dairesi 2016/2098 E. , 2020/2437 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (mağdurlar ..., Muhammed ile Ömer Faruk"a yönelik)
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan (mağdur sayısınca) mahkumiyeti ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan (mağdur sayısınca) beraatine

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdurlar vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihinde on beş yaşını doldurmayan mağdurların velayet haklarına sahip kanuni temsilcilerinin kovuşturma evresinde müşteki sıfatıyla verdikleri duruşma ifadelerinde sanıktan şikayetçi olmadıklarını beyan etmeleri karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükümleri temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık müdafisinin çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanığın üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesinde hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK"nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 03.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.