Tebliğname No : 2 - 2009/280845
MAHKEMESİ : Üsküdar 1. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14/04/2009
NUMARASI : 2007/965 (E) ve 2009/305 (K)
SUÇ : Hakaret, kasten yaralama

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak,
1-Sanık N.. Ç.. hakkında hakaret suçundan hüküm kurulurken özel tahrik maddesi olan 5237 sayılı TCK.nun 129.maddesi yerine, aynı Kanunun 29/1.maddesi ile uygulama yapılması,
2-Sanık Neriman’ın ifadesinde, katılanın kendisinin hastaneye yatış işlemlerini yapmak istemediğini ve dosyayı yüzüne fırlattığını beyan etmesine ve hükmün gerekçe bölümünde de sanıklar lehine haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasına karar verildiği belirtilmesine rağmen, hükümde sanık A.. Ç.. hakkında kasten yaralama suçundan ceza tayin edilirken haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
3-Katılanın bir tazminat istemi bulunmadığı gibi dosyaya yansıyan bir zararında belirlenemediği ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/11-250, 2009/13 sayılı kararında da kabul edildiği üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde nazara alınacak zararın maddi zarar olduğu, manevi zararı kapsamadığı gözetilerek, 5271 sayılı CMK.nun 231/5.maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilirken, aynı maddenin 6.fıkrası gereğince ‘Sanıkların kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda bir kanaate varılması ve suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın, aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilip giderilmediği’ hususlarını irdeleyen gerekçeye dayandırılması gerektiği nazara alınmadan sanıkların katılanın zararını karşılamadığı biçimindeki dosya içeriğine uygun olmayan gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 06/02/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.