Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/15309 Esas 2022/2620 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : a) Mahkûmiyet; Kırıkkale 1. Ağır Ceza Mahkemesi, 04.04.2019 – 2018/332 esas ve 2019/115 karar
b) Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık müdafiinin temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğinin, 7079 sayılı Kanun'un 94. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren reddine karar verilerek duruşmasız inceleme yapılmıştır.
Sanığın zincirleme suç kapsamında dört eyleminin sabit olduğu nazara alınarak, TCK'nın 43. maddesi gereğince cezasından 1/4’ten daha fazla oranda artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
CMK'nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri de dikkate alınarak sanık müdafiinin dilekçesindeki temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere göre yapılan incelemede,
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
Sanığa verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirilmesine karar verildikten sonra kararda “ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği ihtarı” yerine, “sanığa tebliğ olan ödeme emri üzerine belirli süre içerisinde adli para cezasının ödenmemesi halinde 5275 sayılı Yasanın 106/3. maddesinin uygulanacağının sanığa ihtarına” ibaresi yazılmak suretiyle TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz isteği bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, CMK'nın 302. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, ancak bu durumların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun'un 303. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi hükmünün;
Hüküm fıkrasının adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin bölümündeki “sanığa tebliğ olan ödeme emri üzerine belirli süre içerisinde adli para cezasının ödenmemesi halinde 5275 sayılı Yasanın 106/3. maddesinin uygulanacağının sanığa ihtarına” ibarenin çıkartılması ve yerine “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına” ibaresinin eklenmesi,
Suretiyle, hukuka aykırılığın DÜZELTİLEREK diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi hükmüne yönelik TEMYİZ İSTEKLERİNİN ESASTAN REDDİNE,
Hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre göz önüne alınarak sanık hakkındaki tahliye isteğinin reddine,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Kırıkkale 1. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmesine, 07/03/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.