Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/15349 Esas 2015/793 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada.... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 30/06/2014 tarih ve 2013/293-2014/159 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi .... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davalı şirketin ..... sayılı ve “.... ...” ibareli marka başvurusuna, müvekkilinin 2003/03681 sayılı “... .... ” ibareli markasını mesnet göstererek yaptığı itirazın,.... kararıyla reddedildiğini, oysa davalı şirketin.... üretici olduğunu ve amacının müvekkili markasından yararlanmak olduğunu, davalı markasının müvekklinin markasının serisi gibi algılanabileceğini, "...." ibaresinin zayıf bir marka olmadığını, markaların karıştırılma ihtimaline yol açacak ölçüde benzer olduklarını ileri sürerek .... kararının iptaline, markanın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı.... vekili;... kararının yerinde olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; “....” ibaresinin tanımlayıcılığa yakın bir ibare olduğu,... resmi internet sitesine göre 29 ve 30.sınıflarda “....” ibaresi taşıyan toplamda 66 adet markanın bulunduğu, davacı markasında "..." ibaresinin ön planda "...." ibaresinin geri planda olduğu, tüketicilerin her iki markanın da aynı veya bağlantılı ticari işletmelere ait olduğunu düşünme ihtimallerinin bulunmadığı, taraf markaları arasında KHK’nın 8/1 (b) m. anlamında karıştırma ihtimalinin bulunmadığı, tanınmışlık iddialarının da davacı tarafça ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 21.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.