MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit ve istirdat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin davalı kooperatif üyesi olduğunu, 08.11.2007 tarihli ihtarda bildirilen miktar kadar borcu olmadığını, temerrüde düşürülmediğinden faiz istenemeyeceğini, ihtarla bildirilen borcun ihtirazı kayıtla ödendiğini ileri sürerek, faiz uygulanması yoluyla alınan miktar kadar borcu olmadığının tespitine ve ödenen bu miktarın ödeme tarihinden itibaren faizi ile birlikte istirdatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, açılan davanın hukuki yarar yokluğu nedeniyle reddi gerektiğini, davacının genel kurulda kabul edilen aidat ve gecikme zammından sorumlu olduğunu, ayrıca emlak vergisinin de davacı tarafından ödenmesi gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, dosya kapsamı ve benimsenen bilirkişi raporuna göre davacının; 1.656,00 TL aidat ve gecikme zammı, 334,91 TL emlak vergisi borcu olduğu, 7.097,09 TL fazla ödeme yaptığı, ancak 6.800,00 TL ile sınırlı olarak talepte bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, 6.800,00 TL borçlu olmadığının tesptine ve fazladan ödenen bu miktarın ödeme tarihi olan 05.04.2008 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece davanın kabulüne karar verilmişse de hükme esas alınan bilirkişi raporu denetime elverişli değildir. 08.11.2007 tarihli ihtar ile davacıdan, 2003-2007 yıllarına ilişkin olarak 600,00 TL aidat ve 1.488,00 TL işlemiş faizi, 800,00 TL emlak vergisi borcu ve 6.800,00 TL işlemiş faizi olmak üzere toplam 9.688,00 TL talap edilmiştir. Davacı, aidat borcu ve işlemiş faizine karşılık 2.488,00 TL"yi 06.03.2008 tarihinde, 6.800,00 TL"yi de 10.03.2008 tarihinde ihtirazı kayıtla ödemiş ve faiz olarak ödediği miktar kadar borçlu olmadığının tespiti ile bunun istirdatına karar verilmesini talep etmiştir. Dava 6.800,00 TL üzerinden harç yatırılarak açılmıştır. 31.08.2010 havale tarihli bilirkişi raporunda, davacıdan aidat borcu olarak 1.656,00 TL alınması gerekirken 2.088,00 TL alındığı, 432,00 TL fazla ödemesi olduğu, vergi borcu nedeniyle faiz istenebilmesi için davacının temerrüde düşürülmesi ve ödenen vergi miktarının ilgili kurumdan sorularak tespit edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, aidat borcu hesaplanırken 2003 yılı Temmuz ayı başlangıç olarak kabul edilmiş ve 2006 yılı Haziran ayına kadar olan borç hesaplanmıştır. Oysa 29.06.2002 tarihinde yapılan genel kurulda, 2002 yılı Temmuz ayından itibaren aylık 10,00 TL aidat alınması kararlaştırılmış olmasına rağmen bilirkişi raporunda ve mahkeme gerekçesinde,
hesaplamanın 2003 yılının Temmuz ayından başlatılmasının nedenleri açıklanmamıştır. Yine 24.05.2006 tarihli genel kurulda da ortaklardan 10,00 TL aidat alınması kararlaştırılmış olmasına karşın bunun tek seferlik aidat olarak kabul edilerek aidat borcu hesabının 2006 yılı Haziran ayında kesilmesinin gerekçeleri de gösterilmemiştir.
Mahkeme gerekçesinde, davacının toplam ödeme miktarı da hatalı gösterilmiştir. Ödeme bilgilerini gösteren banka kayıtlarına göre davacı toplamda 8.888,00 TL ödemiş olmasına karşın mahkemece, yapılan ödeme miktarı 9.088,00 TL kabul edilmiştir. Belediye Başkanlığınca, 21.04.2003-26.03.2009 tarihleri arasında davacı taşınmazıyla ilgili olarak gecikme zammı ile birlikte 467,01 TL vergi borcunun tahsil edildiği bildirilmiş olmasına karşın vergi borcunun 334,91 TL olarak hesabının ne şekilde yapıldığı gösterilmemiş ve en azından ihtarın tebliği ile ödeme tarihine kadar temerrüt faizi yürütülmemesinin gerekçesi de açıklanmamıştır.
Bu durumda mahkemece kooperatif uygulamaları ve mali konularda uzman bir bilirkişi seçilerek, kooperatif kayıt ve defterleri, genel kurul ve yönetim kurulu kararları, banka kayıtları üzerinde inceleme yetkisi tanınarak, ihtarla bildirilen dönemler de dikkate alınarak, tarafların iddia ve savunmaları ile itirazlarını da karşılayacak şekilde açıklamalı, gerekçeli ve denetime elverişli rapor alınarak oluşacak uygun sonuç dairesinde, HUMK"nun 74.maddesi (HMK m.26) uyarınca taleple bağlılık ilkesi de gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeye dayalı yazılı gerekçe ile hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 21.02.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.