MAHKEMESİ : Mardin Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 17/06/2014
NUMARASI : 2012/534-2014/443

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira bedelinin tespiti davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira parasının tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece, 01.01.2013 tarihinden itibaren aylık kira parasının brüt 110,00 TL olarak tespitine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesinde,yıllık 1.100,00 TL olan kira parasının 01.01.2013 tarihinden itibaren aylık 450,00TL"ye yükseltilmesini talep etmiştir.Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, 03.06.2014 tarihli bilirkişi raporu hükme esas alınarak hak ve nesafet indirimi yapılmak suretiyle aylık kiranın brüt 110,00 TL olarak tespitine karar verilmiştir.
Taraflar arasındaki kira ilişkisi 01.01.1996 tarihli kira sözleşmesine dayanmakta olup, tespiti istenilen dönem 01.01.2013 tarihinde başlayan dönemdir.Bu durumda, 18.11.1964 gün ve 2/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca yeni dönem kira parasının hak ve nesafet uygulamasına göre belirlenmesi gerekmektedir. Bunun için, dava konusu yerin serbest koşullarda yeniden boş olarak kiraya verilmesi halinde getirebileceği kira parası bilirkişiler tarafından usulünce saptanmalı, Mahkemece de bu bedel esas alınmak suretiyle hak ve nesafet kurallarına göre kira parası takdir edilmelidir.Bilirkişice bu belirleme yapılırken benzer yerlerin kira sözleşmeleri incelenmeli (re"sen emsal araştırması yapmak ya da taraflardan emsal göstermeleri istenmek suretiyle) dava konusu yerle ayrı ayrı karşılaştırılarak kira parasına etki eden hususlar üzerinde durulmalıdır.
Davaya konu olayda; yukarıda açıklandığı üzere kiralananın serbest koşullarda yeniden boş olarak kiraya verilmesi halinde getirebileceği kira parası hususunda usulüne uygun bir belirleme yapılmadığı gibi, yerleşik Yargıtay uygulamalarına göre yeni dönem kira parası önceki dönemin kira parasına ÜFE oranı uygulanarak bulunan miktardan daha az olamayacağı da değerlendirilmemiştir.Mahkemece,açıklanan bu hususlar gözetilmeksizin eksik inceleme ile hüküm tesisi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ;Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 14.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.