Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2021/2155 Esas 2021/5589 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/2155
Karar No: 2021/5589

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2021/2155 Esas 2021/5589 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir alacak davası konusunda yapılan yargılamada, davacının 88,780.63 TL'lik alacağının kabul edildiği, 28,203.51 TL'lik alacağının ise reddedildiği belirtilmiştir. İstinaf başvurusunun esastan reddedilmesi sonrasında davacı tarafından temyiz edilen karara göre, temyiz konusu miktar kesinlik sınırı kapsamında kalmaktadır. Bu sebeple davacının temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda, taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararların kesinlik sınırı olan 72,070.00 TL değerindeki miktarı temyiz edilemediği belirtilmiştir. Ayrıca, temyiz kesinlik sınırının belirlenirken faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderlerinin dikkate alınmayacağı vurgulanmıştır. Kanun maddeleri ise, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleridir.

9. Hukuk Dairesi 2021/2155 E. , 2021/5589 K.

"İçtihat Metni"

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 25. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Edirne İş Mahkemesi

Y A R G I T A Y K A R A R I
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362 nci maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Somut uyuşmazlıkta, yapılan yargılamada, İlk Derece Mahkemesi tarafından davacının 88780,63 TL’lik alacağının kabulüne, 28203,51 TL’lik alacağının ise reddine karar verilmiştir. İlk Derece Mahkemesi kararı taraf vekilleri tarafından istinaf edilmiş, Bölge Adliye Mahkemesince İlk Derece Mahkemesi kararına karşı tarafların yapmış oldukları istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğine göre davacının iş akdi 31/12/2017 tarihinde son bulmuştur.
Bu açıklamalar karşısında belirtmek gerekir ki, Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihinde miktar itibariyle kesinlik sınırının 72.070,00 TL olduğu ve davacının iş sözleşmesinin de 31/12/2017 tarihi itibariyle son bulduğu hususları gözetildiğinde temyiz konusu miktar kesinlik sınırı kapsamında kaldığından; davacının temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 04/03/2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.