Y A R G I T A Y İ L A M I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Düzce İş Mahkemesi
TARİHİ : 05/06/2014
NUMARASI : 2013/138-2014/554

Davacı, sigortalılık başlangıcının 22/03/1985 olduğunun tespitine, dava tarihi itibariyle emekli aylığı almaya hak kazandığına ve 6111 sayılı Yasadan kaynaklanan prim borçlarının yapılandırılması haklarının saklı tutulmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi arafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.



K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun tüm temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacının temyizine gelince,
Dava, davacının Kurumca iptal edilen 22.03.1985-17.05.2004 tarihleri arasında Bağ-kur sigortalısı olduğunun,6111 Sayılı Yasadan faydalanması gerektiğinin ve ile yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 1-Davacının 22/03/1985 - 17/05/2004 tarihleri arasında Esnaf Bağ-Kur Sigortalısı sayılması gerektiğinin tespitine, 2-Davacının 6111 Sayılı Yasadan kaynaklanan prim yapılandırma haklarının saklı tutulmasına,3- Fazlaya dair istemin reddine,karar verilmiştir.
Davalı Kurum, davacının oda kaydının yönetim kurulu kararına dayanmaması gerekçesiyle 22.03.1985-28.03.1994 tarihleri arasındaki zorunlu Bağ-kur sigortalılığını iptal etmiş ve vergiye kayıtlı olduğu tarihler doğrultusunda sigortalılık süresini yeniden düzenlemiştir.
01.04.1972 tarihinde yürürlüğe giren, 1479 sayılı yasanın 24. maddesi ilk şekliyle, sigortalılığın oluşumu için, kendi ad ve hesabına bağımsız çalışma olgusunun gerçekleşmesi yanında, ayrıca, kanunla kurulu meslek kuruluşlarına kayıtlı olma koşulunu da aramıştır. Bu kuruluşlara kayıt tarihi ise, sigortalılığın başlangıcı yönünden, yasal karine kabul edilmiştir. 04.05.1979 tarihinde yürürlüğe giren 2229 sayılı yasa, Bağ-Kur’lu olabilme yönünden, söz konusu 24. maddenin öngördüğü meslek kuruluşlarına kayıtlı olma koşulunu kaldırmış, sadece yasanın temel ilkesi olan kendi ad ve hesabına çalışma koşulunun gerçekleşmesi durumunda, sigortalılığın oluşacağını yeterli görmüştür. Buna karşın, 20.04.1982 tarihinde yürürlüğe giren 2654 sayılı yasa bağımsız çalışanların sigortalı olabilmeleri yönünden vergi yükümlülüğünü öngörmüş, vergiden muaf olanların da kanunla kurulu meslek kuruluşlarına kayıtlı olmaları durumunda yine sigortalı sayılacaklarını kabul etmiştir. Nihayet, 22.03.1985 yürürlük tarihli 3165 sayılı yasa, sigortalılığa karine yönünden vergi kaydının, bu kaydın bulunmaması veya vergiden muaf olunması halinde, esnaf ve sanatkar sicili veya kanunla kurulu meslek kuruluşu kayıtlarının esas alınacağını belirlemiştir.

./..



Dosya kapsamından; davacının 10.06.1983-17.05.2004 tarihleri arasında oda kaydının olduğu, 28.03.1994-25.12.1998, 06.04.1999-23.01.2002 tarihleri arasında nakliyecilik işinden dolayı vergi kaydının bulunduğu, 28.12.1994-17.05.2004 tarihleri arası esnaf sicil kaydının olduğu, 02.04.1996 tarihinde kayda alınan giriş bildirgesi ile tescil edildikten sonra iptal işlemi sonucu 28.03.1994-17.05.2004 tarihleri arasında zorunlu Bağ-kur sigortalısı olarak kabul edildiği, 22.03.1985-17.05.2004 tarihleri arasında sigortalı kabul edildiğinde prim borcunun olmadığı, 04.11.2008 tarihinde tahsis talebinde bulunduğu, 2013 yılından 1 aylık prim borcunun bildirildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda; Tespite ilişkin hüküm doğru olsa da davacı tarafından primi ödenmiş süreler yaşlılık aylığı şartlarını karşıladığı takdirde prim borcunun olmasının yaşlılık aylığı şartlarının değerlendirilmesine engel olmadığı gözönünde bulundurularak yaşlılık aylığı koşullarının araştırılması ve bu hususta karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır. Kaldı ki Kurumun bildirdiği prim borcu tespit edilen süreye ilişkin olmayıp tahsis talebinden sonraki bir tarih olan 2013 yılına aittir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 05.11.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.