Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2014/17467 Esas 2014/20132 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
.

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki olduğu 517 ada 35 parsel sayılı taşınmazda ki 2 nolu bağımsız bölümü davalı ..."un haksız olarak kullandığını, bu nedenle başlattığı icra takibine de davalının itiraz ettiğini ileri sürerek, itirazın iptali ile takibin devamına, icra inkar tazminatına, olmadığı takdirde ecrimisile karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, dava konusu taşınmazın kendisinde bulunan yedek anahtarını 22/02/2011 tarihinde teslim ettiğini belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, talebin geriye doğru kullanım bedeline yönelik olduğu, taraflar arasında kira sözleşmesinin varlığının ispatlanamadığı, davalının dava konusu taşınmazı kullanıp 22/02/2011 tarihinde anahtarı teslim ettiğinin saptandığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile toplam 10.162,127 TL" nin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, hükmolunun miktar üzerinden dava tarihinden itibarin yasal faiz işletilmesine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından süresinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla, duruşma günü olarak saptanan 23.12.2014 Salı günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davalı ... geldi, davetiye tebliğine rağmen temyiz edilen vekili Avukat gelmedi, yokluğunda duruşmaya başlandı, süresinde verildiği ve kayıt olunduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen asilin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi, iş karara bırakıldı. Bilahare Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:

-KARAR-
Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; davalının temyiz itirazı yerinde değildir. Reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı 520,17.-TL bakiye onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 23.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.