MAHKEMESİ : İzmir 2. İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 25/04/2013
NUMARASI : 2012/786-2013/252

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki temyiz eden tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden Daire"ye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:

K A R A R

Davacı alacaklılar vekili, İzmir 12. İcra Müdürlüğü"nün 2012/9628 Esas sayılı takip dosyasında haczedilen menkullerin 3.kişiye ait olmayıp borçlu şirkete ait olduğunu, haczin borçlu şirketin ticaret sicilinde kayıtlı bulunan adresinde yapıldığını, 3.kişinin borçlu şirketin ortağı olduğunu ileri sürerek 3.kişinin istihkak iddiasının reddini istemiştir
Davalı üçüncü kişi vekili, üçüncü kişiye ait olan menkullerin haczedildiğini, İİK 99. maddesi gereğince haczedilen malların borçluya ait olduğunun davacı tarafından ispatlanması gerektiğini belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece toplanan delillere göre: haciz ve muhafaza işleminin yapıldığı adresteki işyerinin borçlu şirkete ait olmadığı, haczedilen ve yediemin olarak üçüncü kişiye bırakılan menkullerin davalıya ait olduğu aksinin davacı tarafça ispatlanamadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı alacaklılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, alacaklının İİK’nun 99. maddesi uyarınca açtığı, “istihkak iddiasının reddi” davası niteliğindedir.
Dava konusu haciz, borçlu şirketin eski faaliyet adresinde, eski ortağı ve yetkilisi olan 3. kişi huzurunda yapılmıştır. İİK’nun 97/a maddesindeki mülkiyet karinesinin borçlu, dolayısıyla alacaklı yararına olduğunun kabulü gerekir. İcra Müdürlüğü tarafından sehven İİK’nun 99. maddesinin uygulanması ispat yükünün yer değiştirmesi sonucunu doğurmayacaktır.
İspat yükü altında olan ve karinenin aksini her türlü delille kanıtlama olanağına sahip olan üçüncü kişi, fatura ya da başkaca bir delil sunamamıştır. Adi nitelikteki kira sözleşmesinin her zaman temini mümkün olup vergi levhası ise beyana dayalı olarak düzenlenen belgelerdendir. Öte yandan, borcun doğumundan sonra borçlu şirketin adresinin değiştirilmesi ile borçlu şirketin ortağı ve müdürü olan 3. kişinin borçlu şirketten ayrılıp, aynı iş kolunda borçlu şirketin adresinde faaliyete devam etmesinin alacaklıdan mal kaçırma kasdıyla yapılan muvazaalı işlemler olduğu açıktır.
O halde, mahkemece bu maddi ve hukuki olgular göz önüne alınarak, alacaklının davasının kabulü ile 3.kişinin istihkak iddiasının reddine karar vermek gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı alacaklılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün İİK"nun 366. ve HUMK"nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve İİK"nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 04.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.