MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada....Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 11/07/2013 tarih ve 2012/92-2013/269 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi.... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilince hazırlanan ve satışı yapılan “.....”nin iki sayfasının müvekkilinin izni olmaksızın yasaya aykırı bir şekilde davalı tarafından yayınlanan “...” dergisinin ekinde verilen ... .rehberi adlı ekte aynen kullanıldığını, bu durumun müvekkilinin maddi ve manevi haklarını ihlal ettiğini ileri sürerek, 5846 SY’nın 68. maddesi uyarınca telif ücreti bedeli olarak 25.000,00 TL maddi tazminat ile 50.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsilini ve karar özetinin ilanını talep ve dava etmiş olup, maddi tazminat talebinin 20.000 TL"lik kısmını atiye terketmiştir.
Davalı vekili, davaya konu yayının eser niteliğinin bulunmadığını ve müvekkilince dağıtılan 160 sayfalık ekte davaya konu bölümün çok küçük bir yer tutup yayına bir etkisinin olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yeniden yapılan yargılama sonunda; iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının izinsiz olarak davacıya ait eserin 52 ve 53 sayfalarını kendisi tarafından yayınlanan... dergisinin 12 ve 13 sayfasında yayınlayarak yasaya aykırı davrandığı, bu durumda davacının telif ücreti isteyebileceği anlaşılmakla ve hükme esas kılınabilecek ölçüde gerekçeli alınan son bilirkişi raporunda, isteyebileceği telif ücretinin 1.000,00 TL olup, 68 maddeye göre üç katına kadar hükmedilebileceği, 5846 sayılı yasanın 18/2 maddesi gereğince eserin mali haklarına sahip olup, manevi hakların sahibi olmadığı gibi davalı eyleminin genel hükümler uyarınca davacı şirket tüzel kişiliğinin şahsi hakkına tecavüz olarak kabul edilemeyeceği gerekçesiyle davacının maddi tazminat davasının kısmen kabulü ile 3000 TL tazminatın davalıdan tahsiline, fazlaya dair atiye bırakılan kısım için istem ile manevi tazminat isteminin ise reddine karar verilmiştir.
Karar, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve davanın atiye bırakılan kısmı için bozmadan önce davalı lehine vekalet ücreti takdir edilmemiş olmasına, bu hususta bozmadan önce davalı taraf temyizi bulunmadığından bu durumun davacı lehine müktesep hak teşkil edecek olmasına göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan ve esasa yönelik sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Ancak; mahkemece, davanın kısmen kabul kısmen reddine karar verilmiş olduğu halde, HMUK"un 415. maddesi uyarınca yargılama giderlerinin taraflar arasında davanın kabul ret oranına göre paylaştırılması gerekirken, tamamının davacı üzerinde bırakılması doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ :Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine; (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm davacı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 179,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 21/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.