Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 23.12.2019 tarih ve 2019/15294 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 03.01.2020 tarih ve KYB-2019/135894 sayılı ihbarname ile;
Mühür bozma suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 203/1, 43/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 6 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Samsun 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/03/2016 tarihli ve 2015/994 esas, 2016/413 sayılı kararının 05/05/2016 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın 20/11/2017 tarihinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle yapılan ihbar üzerine, sanık hakkındaki hükmün açıklanmasına, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 203/1, 43/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 6 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Samsun 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/04/2019 tarihli ve 2019/196 esas, 2019/373 sayılı kararının "Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08/03/2016 tarihli ve 2015/1121 esas, 2016/111 karar ve Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 23/03/2016 tarihli ve 2016/813 esas, 2016/5277 karar sayılı ilâmlarında da belirtildiği üzere, sanığın kaçak elektrik kullandığının tespiti üzerine elektrik dağıtım ve satış yetkisine sahip Yeşilırmak Elektrik Dağıtım A.Ş. yetkililerince sanığa ait sayacın mühürlendiği, kamu güvenine karşı işlenen suçlardan olan mühür bozma suçunun oluşabilmesi için mühürleme yetkisinin kanunî dayanağının bulunmasının gerekli olduğu, elektrik dağıtım ve satış yetkisinin özel hukuk kişilerine devrine ilişkin yasal düzenlemelerde özelleştirme sonrasında özel şirketlere mühürleme yetkisi verildiğine dair hüküm bulunmadığı gibi kamusal faaliyetin özel hukuk kişileri eliyle ihale yoluyla yürütülmesinin bahse konu görevlileri kamu görevlisi haline getirmeyeceği, bu itibarla mühür bozma suçunun hukuka aykırılık unsuru gerçekleşmediği cihetle beraat kararı verilmesi gerektiğinin gözetilmemesinde isabet görülmediğinden" bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İncelenen dosyaya göre; 27.02.2015 tarihli mühür bozma tutanağına konu 15.09.2014 ve 24.11.2014 tarihli mühürleme işlemlerini gerçekleştiren katılan Yeşilırmak Elektrik Dağıtım Anonim Şirketi"nin, mühürleme tarihinden önce 29.12.2010 tarihinde özelleştirilmesi nedeniyle, lisans sahibi özel şirket görevlileri tarafından yapılan bu mühürleme işlemine aykırı davranışta, 5237 sayılı TCK"nin 203. maddesinde düzenlenen "mühür bozma" suçunun unsurlarının oluşmayacağı anlaşılmakla; ihbarnamedeki kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, Samsun 11. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 25.04.2019 tarihli 2019/196 Esas ve 2019/373 Karar sayılı kararının CMK"nin 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA; bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün görüldüğünden, yüklenen suç unsurları itibarıyla oluşmadığından sanığın BERAATİNE, cezanın çektirilmemesine, yeniden yargılama yapılmamak şartıyla dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE, 17.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.