Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine göre; olay günü saat 18:20 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki yolcu otobüsü ile meskun mahal dışı, havanın karlı yolların buzlu olduğu, bölünmüş, iki şeritli, düz ve eğimsiz yolda seyir halindeyken, direksiyon hakimiyetini kaybederek yolun sağında bulunan şarampole devrilmesi şeklinde meydana gelen ve sanığın Karayolları Trafik Kanununun 52/1-b maddesi gereği aracının hızını aracın teknik özelliğine ve trafik durumunun gerektirdiği şartlara uydurmaması sebebiyle tam kusurlu olarak iki kişinin nitelikli şekilde yaralanmalarına sebebiyet verdiği olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusur durumuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 16.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.