Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/1911 Esas 2020/7194 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1911
Karar No: 2020/7194
Karar Tarihi: 07.09.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/1911 Esas 2020/7194 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme, sanık hakkında iş yerine dokunulmazlığının ihlali suçundan mahkumiyet kararı verirken, hırsızlık suçundan ise beraat kararı vermiştir. Ancak Yargıtay 17. Ceza Dairesi, sanık hakkında TCK'nın 144/1-b maddesine göre uygulama yapılamayacağına ve bu nedenle hükmün bozulması gerektiğine karar vermiştir.
TCK'nın 144/1-b maddesi, haklı bir sebep olmaksızın başkasına ait olan bir şeyi çalmak veya hırsızlık suretiyle elde etmektir. Ayrıca, 5271 sayılı CMK'nın 216/1 maddesi, ek savunma hakkı verilmeden sanık hakkında karar verilmesinin hukuka aykırı olduğunu belirtmektedir.

(Kapatılan)17. Ceza Dairesi 2020/1911 E. , 2020/7194 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Yerel mahkemece sanık hakkında verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Zamanaşımı içerisinde sanık hakkında mala zarar verme suçundan hüküm kurulması olanaklı kabul edilmiştir.
I)Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine uyulan bozmaya, kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre, sanık ... müdafiinin temyiz talebi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun ve de takdire dayalı bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II)Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
İddianame ile istenilmediği ve sanığa Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 2016/434 Esas ve 2018/5077 Karar sayılı bozma ilamı okunup sorulmadığı ve 5271 sayılı CMK’nun 216 /1. maddesi uyarınca ek savunma da verilmediği halde, sanık hakkında TCK’nun 144/1-b maddesiyle uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... vekilinin ve sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 07.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.