Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/2460 Esas 2020/3076 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2460
Karar No: 2020/3076
Karar Tarihi: 5.10.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/2460 Esas 2020/3076 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı vekili, bir taşınmazın satışı sonrası düzenlenen sıra cetvelinde müvekkilinin alacağının vergi dairesine ödenen borçtan sonra ödenmesi gerektiğini iddia etmiştir. Ancak mahkeme, sıra cetvelinin uygun olduğuna karar vererek davayı reddetmiştir. Davacı vekili tarafından yapılan temyiz itirazları da reddedilmiştir. Kararın dayanağı ise İcra ve İflas Kanunu ve 6183 sayılı Kanun'dur.
İcra ve İflas Kanunu, icra takibinin yürütülmesini, iflasın ilanını, konkordato sürecini, haklı bir sebep olmadan borçlarını ödemeyen borçluların iflasına karar verilmesini ve iflasın tasfiyesini düzenleyen hukuki bir düzenlemedir.
6183 sayılı Kanun ise, kamu alacaklarının tahsili konusunu düzenler. Kanun, kamu alacaklarının tahsilini öncelikli hale getirerek, diğer alacaklıların ödemelerini sınırlandırır. Bu nedenle, davacının alacağı vergi dairesi alacağından önce ödenmemiştir.

23. Hukuk Dairesi 2017/2460 E. , 2020/3076 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki sıra cetveline itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, borçluya ait taşınmazların satıldığını, düzenlenen sıra cetvelinde ilk haczin vergi dairesine ait olduğunu, müvekkil haczinin 2. sırada olduğunu, vergi dairesinin alacağı ödendikten sonra kalan paranın müvekkili dosyasına ödenmesi gerektiğini, vergi dairesinin alacağı fazla gösterildiğini, 10. ve 11. sıradaki vergi dairesinin hacizleri ile müvekkil alacağı arasında garame yapıldığını ileri sürerek sıra cetvelinin yok hükmünde olduğunun tespiti ile vergi dairesinin toplam alacağı 614.934,72 TL ödendikten sonra kalan paranın müvekkili dosyasına ödenmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili 6183 sayılı Yasa gereğince kamu alacaklarının kendisinden önceki hacze iştirak edeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, sıra cetvelinin, İİK"nın hükümlerine ve 6183 sayılı Yasa hükümlerine uygun olduğu anlaşılmakla, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 10 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 15.10. 2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.