Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/4499 Esas 2016/5299 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4499
Karar No: 2016/5299
Karar Tarihi: 30.03.2016

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/4499 Esas 2016/5299 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2015/4499 E.  ,  2016/5299 K.
"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır ceza Mahkemesi
Davacılar : 1-..., 2-..., 3-...,
4-..., 5-..., 6- ...
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 2.400 TL beraat ettikleri dosyada ödenmesi gereken vekalet ücretinden ibaret maddi tazminatın ve 300 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacılara ayrı ayrı verilmesine

Davacılar vekilinin 04.07.2013 tarihli dilekçeleri ile müvekkili davacıların bir suç soruşturması nedeniyle gözaltında kaldıklarını, yapılan yargılama sonunda üzerlerine atılı suçtan beraatlerine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davaların kısmen kabulüne ilişkin hükümler, davalı vekili ve davacılar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davalarının dayanağını oluşturan Adana 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/27 Esas - 2012/10 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinden; sanıkların (davacıların) terör örgütüne üye olma suçundan gözaltına alındıkları ve yapılan yargılama sonunda haklarında beraatlerine hükmedildiği, hükümlerin temyiz edilmeksizin 18.10.2012 tarihinde kesinleştiği, tazminat davalarının 04.07.2013 tarihinde CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmış, dava tarihinin gerekçeli karar başlığında 04.07.2013 yerine 03.07.2013 olarak gösterilmesi, gerekçeli karar başlığına “dava tarihinin”, “suç tarihi” ve “Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat” olan dava adının ise “suç” olarak yazılması, ayrıca gerekçeli karar başlığında “suç yeri/saati” ibaresine yer verilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlıkları kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre, davacılar vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacıların tüm maddi tazminat taleplerinin beraat ettikleri dosyada ödediklerini iddia ettikleri avukatlık ücreti olduğu nazara alındığında, 29/05/1957 tarih ve 4-16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında belirtildiği üzere, ait olduğu davada hüküm altına alınması gereken vekalet ücreti, yargılama giderleri kapsamında olup bu hak asıl davadan bağımsız olarak dava konusu yapılamayacağından ceza davasında ödenmeyen vekalet ücretinin, maddi tazminat kapsamına dahil edilemeyeceği gözetilmeden, davacılar lehine beraat hükmünün verildiği tarihte geçerli Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince, hükmedilmesi gereken vekalet ücretlerinin maddi tazminat olarak ödenmesine karar verilmesi,
İsabetsiz olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1 numaralı fıkrasının maddi tazminatla ilgili içeriğinin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine ""Davacıların maddi tazminat taleplerinin reddine"" cümlesinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.