5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/11543 Esas 2019/15823 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11543
Karar No: 2019/15823
Karar Tarihi: 17.12.2019

5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/11543 Esas 2019/15823 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, gümrük kaçakçılığı suçu nedeniyle mahkum edilmiştir. Gümrük kaçakçılığı suçlarının devletin vergilendirme hakkı ve mali yararlarını ihlal ettiği ve vergi kaybına sebep olduğu için, toplumun zarar gördüğü belirtilmiştir. Sanık hakkında daha önce açılan ve aynı suçtan mahkumiyet kararı verilen iki davayla birleştirilerek görülmüştür. Mahkeme, müsaderenin TCK'nin 54/4. maddesi uyarınca yapılması gerektiğini, ancak müsadere kararının TCK'nin 54/1. maddesi gereği verildiğini belirtmiştir. Sanık hakkında TCK'nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş olsa da, Anayasa Mahkemesi'nin bazı hükümlerini iptal ettiği için bu konuda yeniden değerlendirme yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Karar, bozulmuştur ve mahkeme dosyayı baştan değerlendirmek üzere geri gönderilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu
- TCK'nin 43/1. maddesi (Bir suçu birden fazla işleyen kişiye verilecek ceza)
- TCK'nin 54/1 ve 54/4. maddeleri (Müsaderenin usul ve şartları)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (Hak yoksunluğu cezası)
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi (Kararın bozulması ve yeniden yargılama)

19. Ceza Dairesi 2019/11543 E. , 2019/15823 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Gümrük kaçakçılığı suçlarında korunan hukuki yarar; Devletin egemenlik hakkının bir kısmı olarak ortaya çıkan kendi milli sınırları dahilindeki her türlü eşya giriş ve çıkışını kontrol etme ve düzenleme yetkisidir. Anılan fiiller ile devletin söz edilen egemenlik hakkının ihlali ile birlikte devletin vergilendirme hakkı ve mali yararlarını da ihlal ettiği kuşkusuzdur. Verginin ise devletin kamu hizmetlerini finanse etmek için toplumu oluşturan kişilerden zorunlu olarak alınan ekonomik değerler olduğu nazara alındığında gümrük kaçakçılığı suçlarının vergi kaybına sebep olması sonucu, kamu hizmetlerinin finansmanında güçlükler doğuracağı muhakkaktır. Bu itibarla, gümrük kaçakçılığı suçlarının mağdurunun da devletin yürüttüğü kamu hizmetlerinden yararlanan bireylerden oluşan toplum olduğu cihetle;
UYAP ortamında yapılan araştırmada, sanık hakkında; 18.10.2013 tarihinde işlediği aynı suç nedeniyle açılan kamu davası üzerine, İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nce verilen 2014/69 E. ve 2014/690 K. sayılı hükmün Dairemizce incelenerek 17.12.2019 tarihinde bozulmasına karar verilmesi karşısında;
Yine, sanık hakkında; 17.05.2013 tarihinde işlediği aynı suç nedeniyle açılan kamu davası üzerine,İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nce verilen 2014/12 E. ve 2014/891 K. sayılı hükmün Dairemizce incelenerek 17.12.2019 tarihinde bozulmasına karar verilmesi karşısında;
Anılan davalar ile iş bu dava birleştirilerek, suç ve iddianame tarihleri dikkate alınıp hukuki kesintinin iddianamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek sureti ile sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında , değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK"nin 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu,
Kabule göre de;
1-Dava konusu gümrük kaçağı eşyanın TCK’nin 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken TCK’nin 54/1. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi ile anılan eşyanın tasfiyesine de karar verilmesi,
2-Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 17/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.