MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada .... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 27.02.2014 tarih ve 2013/254-2014/36 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakim....tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “.......” ibaresini ihtiva eden markasının 35. sınıfta tesciline yönelik başvurusunun, dava dışı....i"ne ait “....” ibareli marka ile benzer olduğundan bahisle KHK"nın 7/1-b maddesi uyarınca 35/06 sınıf ve alt gruptaki hizmetler ile sınırlı olarak davalı tarafça kısmen reddedildiğini, müvekkili şirketçe yapılan itirazın da kabul edilmediğini, ancak müvekkili şirket ile redde gerekçe gösterilen dava dışı şirketin iştigal alanlarının ve marka şekillerinin farklı olduğunu ileri sürerek, .."nın 2013-M-5169 sayılı kısmi ret kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... Başkanlığı vekili, .. kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece; iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacı ve dava dışı şirkete ait işaretlerde ortak bulunan “..” kelimesinin özgün, ayırt ediciliği yüksek, sonradan türetilmiş bir ibare olmadığı, dava ve başvuru konusu 35/06 sınıftaki mağazacılık hizmetlerinin belirli mal ve hizmetlere özgülenmiş olup, özel bilgiye ve özene sahip tüketicilere hitap ettiği, dava konusu şekil ile redde dayanak markadaki şeklin ortalama alıcılarınca doğrudan ve hemen hemen aynı gibi algılanmayacağı, bu nedenle markaların KHK’nın 7/1-b maddesine göre aynı ve ayırt edilemeyecek derecede benzer olmadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile .. 2013-M-5169 sayılı kararının iptaline, bir kısım idari işlem aşamalarını gerektiren ve vakitsiz talep edilen başvurunun tesciline yönelik fazlaya ilişkin istemlerin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 21.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.