Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/35313 Esas 2015/11374 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Sulh Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında mağdur ..."e karşı diğer tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanık hakkında mağdur ..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a) Mağdur vekilinin temyiz itirazları yönünden yapılan incelemede;
Suç tarihi itibariyle 12-15 yaş grubunda olan mağdur adına şikayet hakkının ve kamu davasına katılma yetkisinin yasal temsilcisi olan annesi ... ait olduğu, mağdur ..."in 16.10.2012 tarihli dilekçesi ile sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiğini bildirmesi karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.05.2014 tarih, 2013/287 Esas ve 2014/273 sayılı kararı gereğince, katılan sıfatı hükümsüz olan mağdurun temyiz hakkı bulunmadığından mağdur vekilinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
b) Sanığın temyiz itirazları yönünden yapılan incelemede;
Hükmün esasını oluşturan kısa kararın tefhim edildiği 02/11/2012 tarihli duruşma tutanağının mahkeme mührü ile mühürlenmemesi mahallinde giderilebilir eksiklik olarak kabul edilmiştir Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetinin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağı gözetilmeden, ayrım yapılmaksızın tüm kişiler yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hak yoksunluğu uygulanmasına ilişkin fıkranın hükümden çıkartılarak yerine “5237 sayılı TCK’nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK"nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan TCK"nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde cümlenin eklenmesi, diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 31.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.