5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/4674 Esas 2019/15818 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4674
Karar No: 2019/15818
Karar Tarihi: 17.12.2019

5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/4674 Esas 2019/15818 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2019/4674 E., 2019/15818 K. sayılı kararın temyizi sonucunda, sanık hakkında 5607 sayılı Kanuna Aykırılık suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz isteği reddedilmiş ve hüküm onanmıştır. Ancak, hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, dava konusu kaçak eşyanın tasfiyesine karar verilmesi yerine müsaderesine karar verilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Detaylı kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’nun 13/1. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 54/4. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53. maddesi
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nin 322. maddesi

19. Ceza Dairesi 2019/4674 E. , 2019/15818 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
1-Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
2-Dava konusu kaçak eşyanın 5607 sayılı Kanun"un 13/1. maddesi delâletiyle 5237 sayılı TCK"nin 54/4. maddesi uyarınca müsaresine karar verilmesi yerine imhası suretiyle tasfiyesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nin 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, hükmün TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine ""24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı iptal kararı da gözetilerek, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına," ibaresinin yazılması ve hükmün müsadereye dair fıkrasından "müsaderesi ile imha suretiyle tasfiyesine," ibaresi çıkarılarak yerine "MÜSADERESİNE" ibaresinin eklenmesi suretiyle başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye kısmen uygun olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.