Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/8376 Esas 2022/3597 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Resmi belgede sahtecilik, nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

A)Sanıklar hakkında “nitelikli dolandırıcılık” suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik sanıklar müdafilerinin temyizinin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp itiraz yoluna tabi olduğundan; sanıklar müdafilerinin temyiz talebinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile mercisinde incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
B)Sanıkların “resmi belgede sahtecilik” suçundan mahkûmiyetlerine ilişkin hükümleri yönelik sanıklar müdafilerinin temyizinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanıklar müdafilerinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1)5580 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunu'nun 9/son maddesindeki "Kurumlarda görev yapan yönetici, öğretmen, uzman öğretici ve usta öğreticiler, görevleri sırasında suç işlemeleri veya görevleri nedeniyle kendilerine karşı işlenen suçlardan dolayı 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun uygulanması ve ceza kovuşturması bakımından kamu görevlisi sayılır.” hükmü karşısında; sanıkların eyleminin TCK'nin 204/2. maddesindeki kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği suçu kapsamında kaldığı ve hükmün gerekçesinde de TCK'nin 204/2. madde ve fıkrasında düzenlenen suçu oluşturduğu kabul edildiği halde TCK'nin 204/1. maddesi gereğince cezalandırılmalarına karar verilmesi,
2)Kabule göre de;
a) 5237 sayılı TCK'nin 43. maddesine göre "Bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi ya da aynı suçun birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlenmesi" durumunda zincirleme suç hükümlerinin uygulanması mümkün olup; aynı anda işlenen eylemlerde zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağının bulunmadığı; sanıkların savunmalarında belgeleri ay sonunda toplu olarak imzaladıklarını savunmaları karşısında, suça konu Eylül ayına ait aylık bireyselleştirilmiş eğitim, çalışma ve rehabilitasyon planlarının herhangi bir yere ibraz edilip edilmediği, birlikte mi, ayrı zamanlarda mı ibraz edildiği de araştırılarak, sonucuna göre, sanıkların eylemlerinin zincirleme suç hükümleri kapsamında olup olmadığının değerlendirilmesi, olayda zincirleme suç hükümlerinin uygulanma olanağının bulunmadığının anlaşılması halinde ise, sahte belge sayısı ve çeşidi dikkate alınarak TCK'nin 61. maddesi uyarınca temel cezanın belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ve inceleme ile hükümler kurulması yasaya aykırı,
b)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafilerinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, ceza miktarı itibarıyla sanıkların kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 03.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.