Esas No: 2021/4641
Karar No: 2022/2815
Karar Tarihi: 08.03.2022
Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/4641 Esas 2022/2815 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Gaziosmanpaşa 9. Asliye Ceza Mahkemesi, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle hüküm giyen bir kişi hakkında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet kararı verdi. Hükümlü hakkında daha önce Gaziosmanpaşa 2. Sulh Ceza Mahkemesi tarafından TCK'nın 191/1-2 maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedilmişti. Ancak, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle, cezanın aynen infazına karar verilmişti. Daha sonra yapılan bir itiraz sonucu hüküm açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildi. Ancak, bu kararın itiraza tabi olduğu gerekçesiyle dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine karar verildi. Kanunlar ise şöyle: 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. maddesi ve 101/3. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 264/2. maddesi.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : GAZİOSMANPAŞA 9. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine hükmün açıklanması suretiyle mahkûmiyet
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Hükümlü hakkında Gaziosmanpaşa 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 03.06.2008 tarihli 2008/115 esas, 2008/683 sayılı karar ile TCK'nın 191/1-2 maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunduğu, kararın 24.06.2008 tarihinde kesinleştiği, hükmün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle, 5560 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK’nın 191/7. maddesi uyarınca hükmolunan cezanın aynen infazına karar verildiği, karara yapılan itiraz ile yeniden hüküm kurularak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi ile hükmün açıklanmasına” ilişkin olarak verilen 29.09.2015 tarihli kararın, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. maddesi uyarınca verilen bir karar niteliğinde olması ve aynı Kanun'un 101/3. maddesi uyarınca itiraza tabi bulunması nedeniyle, 5271 sayılı CMK'nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 08.03.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.