Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/2693 Esas 2022/3493 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜMLER : Beraat


İstanbul Vergi Dairesi Başkanlığının 09/11/2010 tarih ve 30386 sayılı mütalaasının 2005, 2006 ve 2007 takvim yılları yönünden sahte fatura düzenleme suçuna ilişkin olduğu halde Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığının 22/11/2010 tarih ve 2010/80610 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında 2005, 2006 ve 2007 takvim yılları yönünden sahte fatura kullanma suçundan kamu davası açılıp, mahkeme tarafından anılan suçtan hüküm kurulması yasaya aykırı ise de; zamanaşımının olumsuz muhakeme şartı olarak kovuşturmaya engel olduğu ve sanık hakkında 2010 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan açılmış bir dava ve verilmiş bir hüküm bulunmadığından, bu hususta inceleme isteyen tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen “2005,2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura kullanma” suçlarının Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla katılan vekilin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 03.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.