Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2015/2731 Esas 2015/9603 Karar Sayılı İlamı

T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi

ESAS NO : 2015/2731
KARAR NO: 2015/9603 Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : Ankara 4. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 26/03/2014
NUMARASI : 2014/448-2014/466
DAVACI : ...
DAVALI : ...

Davacı vekili tarafından, 24.03.2014 gününde verilen dilekçe ile mirasçılık belgesinin verilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; mahkemenin yetkisizliğine dair verilen 26.03.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _

Dava, mirasçılık belgesinin verilmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece, murisin ikametgahının ... olduğunu belirtilerek yetkisizlik kararı verilmiştir.
Hüküm, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Bilindiği üzere ve kural olarak; mirasçılık belgesinin verilmesine ilişkin istem, 6100 sayılı HMK"nın 382. maddesine göre çekişmesiz yargı işlerinden sayılmış, 11/3. maddesinde ise hangi davaların murisin son ikametgahı mahkemesinde görüleceği açıklanmış, aynı maddenin son fıkrası hükmünde veraset ispatına, miras hisselerinin tayinine ilişkin davaların, mirasçılarının her birinin bulunduğu yer mahkemesinde görülebileceği açıklanmıştır. Bu hukuksal olgunun sonucu olarak mirasçılık belgesinin verilmesi davalarında kesin yetki kuralı olmayıp; mirasçılık belgesi, murisin yerleşim yeri ya da nüfusa kayıtlı olduğu yer gözetilmeksizin Türkiye Cumhuriyeti sınırları içerisindeki Adli Yargı Teşkilatı bulunan tüm adliyelerden her zaman alınabilecek ve aksi her zaman ispat edilebilecek hasımsız belgelerdendir.
Hal böyle olunca, mirasçılık belgesinin verilmesi davalarında kesin yetki kuralı olmayıp herhangi bir yetki itirazı olmadığı da gözetilerek, mahkemece delillerin toplanması ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek davanın esası yönünden bir hüküm vermek gerekirken, yetkisizlik kararı verilmesi doğru görülmemiş, bu sebeple hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, olmak üzere 02.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.