Kamu görevinin usulsüz olarak üstlenilmesi - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/5932 Esas 2019/19 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5932
Karar No: 2019/19
Karar Tarihi: 07.01.2019

Kamu görevinin usulsüz olarak üstlenilmesi - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/5932 Esas 2019/19 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme, kamu görevinin usulsüz olarak üstlenilmesinden dolayı sanığı suçlu bulmuştur. Ancak, hüküm açıklanmasının geri bırakılması ya da kişiselleştirme nedenlerinden biri olarak erteleme seçeneklerinin değerlendirilmesi gerektiği yargıtay kararında belirtilmiştir. Adli sicil kaydı olmayan sanığın kişilik özellikleri ve davranışları hakkında daha fazla bilgi edinilmeden açıklanması geri bırakılmasına karar verilmesi, yasal olmadığı gerekçesiyle reddedilmiştir. Hapis cezasının infaz edilmemesinin ceza hukukuna uygun olmadığı ve sanık hakkında verilen adli para cezasının CMK'nın 232/6. maddesine aykırı olarak uygulanmadığı belirtilmiştir. Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- Ceza Muhakemesi Kanunu (CMK) 231/5-6. maddeleri: açıklanması geri bırakması işlemlerinin değerlendirilmesi ve hüküm seçeneklerinin belirlenmesi için gereksinimleri belirler.
- CMK 231/6. madde: hüküm açıklanmasının geri bırakılması için objektif ve subjektif şartları tanımlar.
- 6545 Sayılı Yasa (Infaz Kanunu) 81. madde: hapis cezasının infazıyla ilgili değişiklikler getirir.
- 5275 Sayılı Kanunun 106/3. maddesi: adli para cezasının hapse çevrileceği durumları özetler.
- CMK 232/6. madde: adli para cezasını cevrilmesi işleminin tamamlanmasına ilişkin prosedürleri tanımlar.
- 5320 Sayılı Kanunun 8/1. maddesi: mahkeme kararlarının ilgili kanunlara uygunluk durumunu değerlendirir.

5. Ceza Dairesi 2015/5932 E. , 2019/19 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu görevinin usulsüz olarak üstlenilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/06/2008 gün ve 2008/149-163 sayılı Kararında da belirtildiği üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin CMK"nın 231/5-6. maddesindeki şartlar gözetilmek suretiyle seçenek yaptırımlara çevirme ve erteleme gibi diğer kişiselleştirme nedenlerinden önce hakim tarafından değerlendirilmesinin zorunlu bulunduğu nazara alınarak, adli sicil kaydı bulunmayan sanığın kişilik özellikleri ve duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda ulaşılacak kanaate göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının gerekip gerekmediğine karar verilmesi gerekirken, CMK"nın 231/6. maddesindeki objektif ve subjektif koşullar değerlendirilmeksizin, “Sanığın şahsi, sosyal ve ekonomik durumu gözetilerek” biçimindeki yasal ve dosya içeriğine uygun olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Sanık hakkında tayin edilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, adli para cezasına esas alınan tam gün sayısı ile uygulama maddesi olan TCK"nın 52/2. maddesinin hüküm fıkrasında gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.