MAHKEMESİ :FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada.... Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 20/09/2012 gün ve 2011/166-2012/100 sayılı kararı onayan Daire’nin 30.04.2015 gün ve 2013/22-2014/8099 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili asıl ve birleşen davalarda, müvekkilinin 1989 yılında....’da “....” adlı, 4 yıldızlı bir oteli işletmeye başladığını, 05.06.2003 tarihinde müvekkilinin sözkonusu ibareyi 39, 41 ve 43. sınıflarda adına marka olarak tescil ettirmek için...ye başvuruda bulunduğunu, ancak enstitünün müvekkili tarafından yapılan başvuruyu 556 sayılı KHK’nın 7/1 (b) bendi gereğince reddettiğini, ancak redde dayanak gösterilen markaların müvekkilinin bu ibareyi kullanmaya başladığı tarihten çok sonraları tescil edildiğini, müvekkilinin anılan markanın ilk ve gerçek sahibi olduğunu, bu marka üzerinde 556 sayılı KHK’nın 8/3. maddesi uyarınca öncelikli hak elde ettiğini ileri sürerek, asıl ve birleşen davalarda davalı .... tarafından verilen kararların iptaline, diğer davalılara ait markaların 43/1-2. sınıf açısından hükümsüz sayılarak sicilden terkinine, “..... ve şekil” ibareli markanın müvekkili adına tesciline, kararın ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiş, asıl davadaki yargılama sırasında yapılan ıslah ile davalı ...’in tescilli markasını konaklama ve otelcilik hizmetleri alanında kullanmadığını, bu nedenle anılan davalıya ait markanın 556 sayılı KHK’nın 14 ve 42/c maddeleri uyarınca da hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı....vekili ile davalı... vekili, davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı, davaya yanıt vermemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak asıl ve birleşen davaların reddine ilişkin verilen karar davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez, davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 05,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 20.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.