Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/14095 Esas 2015/703 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada.... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 18/09/2012 gün ve 2011/92-2012/141 sayılı kararı onayan Daire’nin 26.05.2014 gün ve 2014/374-2014/9676 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “...” ve “....” markalarını tescilli bir şekilde uzun süredir kullandığını,.... markasının.... tarafından “tanınmış marka” olarak tespit edildiğini, müvekkili tarafından yapılan “....” ibareli marka başvurusunun..............com isimli internet adresinin 2000 tarihinde itiraz sahibi tarafından alınmış olması, 2007 ve 2008 yıllarına ait çeşitli faaliyet belgelerinin bulunuyor olması nedeniyle itiraz sahibinin ""...."" ibaresini işbu başvuru tarihinden önce iletişim hizmetleri alanında kullanıldığı gerekçeleriyle reddedildiğini, ancak “teknosa” ve “....” markaları arasında ayırt edilemeyecek derecede benzerlik bulunması sebebiyle müvekkili şirket adına müktesep hak oluşması gerektiğini, davalının önceye dayalı kullanımına ilişkin dosya kapsamında sunmuş olduğu belgelerin yeterli ve davalının gerçek hak sahipliğini gösterecek nitelikte olmadığını ileri sürerek, müvekkilinin 2008/66466 sayılı “....” marka başvurusunda 38. sınıfta yer alan “Haberleşme hizmetlerinin (internet servis sağlama hizmetleri dahil)"" çıkarılmasına dair verilen 30.03.2011 tarih ve 2011-M-894 sayılı.... kararının iptalini ve bu hizmetler yönünden de tescil işlemlerinin devamını talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri ayrı ayrı davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine ilişkin verilen karar davacılar vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez, davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 05,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 20.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.