İştirak halinde kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2011/5891 Esas 2013/6096 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/5891
Karar No: 2013/6096
Karar Tarihi: 11.11.2013

İştirak halinde kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2011/5891 Esas 2013/6096 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Van 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanıklar Abdulkadir ve Abdullah, hukuki anlaşmazlık nedeniyle mağdur Şevket ve akrabaları ile tartıştıktan sonra bıçakla birden fazla kez vurarak mağduru sol meme altı, sol üst karın, sol epigastrik ve sol skapula bölgelerinden isabetle, diyafragma rüktürü ve hemopnömotoraks meydana getirip yaralamışlardır. Sanıkların kasten yaralama suçundan cezalandırılmaları gerektiği düşünülerek verilen hüküm, kullanılan silahların elverişliliği, hedef alınan vücut bölgeleri ve darbelerin şiddeti dikkate alındığında sanıkların öldürmeye yönelik hareketlerinde yanılgıya düşüldüğü için bozulmuştur. Ayrıca, ilk haksız hareketin hangi taraftan kaynaklandığının belirlenemediği durumlarda haksız tahrik hükümlerini düzenleyen TCK.nun 29. Maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmediği için fazla ceza tayini yapılmıştır. Kanun maddeleri olarak TCK.nun 29. Maddesi ve CMUK.nun 326. Maddesi bahsedilmiştir.

1. Ceza Dairesi 2011/5891 E. , 2013/6096 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 1/B - 2011/128034
MAHKEMESİ : Van 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ ve NO : 09/11/2010, 2008/340 (E) ve 2010/434 (K)
SUÇ : İştirak halinde kasten yaralama

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar Abdulkadir ve Abdullah’ın, mağdur Şevket’e yönelen eylemlerinin sübutu kabul, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar müdafiilerinin eksik soruşturmaya, sübuta vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Oluşa ve dosya içeriğine göre; sanıklar ile mağdurun aralarında hukuki anlaşmazlık bulunduğu, olay günü bu anlaşmazlık nedeniyle mağdur ve akrabaları ile sanıkların ilk haksız hareketin hangi taraftan kaynaklandığı dosya içeriğinden belli olmayacak şekilde tartıştıkları, tartışma sırasında sanık Abdulkadir ve Abdullah"ın bıçakla birden fazla vurarak mağduru, sol meme altı, sol üst karın, sol epigastrik ve sol skapula bölgelerinden isabetle, diyafragma rüktürü (yırtılması) ile hemopnömotoraks meydana getirip, yaşamını tehlikeye sokacak nitelikte yaraladıkları, ayrıca tartışma sırasında sanık Abdülkadir"in de basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı olayda;
A) Kullanılan silahların elverişliliği, hedef alınan vücut bölgeleri, darbelerin şiddeti dikkate alındığında, sanıkların eylemleri ile ortaya çıkan kastlarının öldürmeye yönelik olduğu anlaşıldığı halde, suçların niteliğinde yanılgıya düşülerek kasten yaralama suçlarından hüküm kurulması,
B) Dairemizin yerleşik içtihatlarında da belirtildiği üzere, ilk haksız hareketin hangi taraftan kaynaklandığının belirlenemediği durumlarda, haksız tahrik hükümlerini düzenleyen TCK.nun 29. Maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, CMUK.nun 326/son maddesi gözetilmek kaydıyla hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 11.11.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.