Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 3-b, 62/1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, sair hususlara ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık ..."ın ortağı ve yetkili müdürü olduğu fabrikada 22/06/2011 tarihinden itibaren gazaltı kaynakçısı olarak çalışmaya başlayan katılanın, 10/08/2011 tarih saat 21:30 sıralarında beton mikserinin arka destek parçasını gazaltı kaynağı metodu ile kaynattığı sırada, beyanına göre anılan destek parçasını vinçle çevirmeye çalıştığı esnada, parçayı destekleyen metal takozun kayması sonucu elinin iki parça arasında kalarak sıkışması neticesinde basit tıbbi müdahale ile giderilmeyecek şekilde yaralandığı olayda; ... Hastanesi"nden alınan 23/07/2012 tarihli raporda, katılanın yaralanması sonucunda; % 64 parmak özrü, % 13 el özürlülüğü, % 12 üst ekstremite özürlülüğü oluştuğunun belirtildiği, mahkemece bahsi geçen rapor esas alınarak TCK"nın 3-b maddesi de uygulanmak suretiyle mahkumiyet hükmü kurulmuş ise de; katılanın sağ el işaret parmağının 3. boğumunun parçalanması şeklindeki yaralanmasının TCK"nın 3-b maddesi kapsamında işlev yitirilmesi niteliğinde olup olmadığı hususunda Adli Tıp Kurumu"ndan rapor alınarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayini yerine yetersiz rapora dayanılarak sanık hakkında yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-TCK"nın 52/4. maddesi gereğince, tayin olunan adli para cezasına ilişkin taksitlerden birinin ödenmemesi halinde, geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtar edilmesi yerine, infazı kısıtlar şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi;
Kanuna aykırı olup; sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 29/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.