Esas No: 2021/43614
Karar No: 2022/3490
Karar Tarihi: 03.03.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/43614 Esas 2022/3490 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında sahte fatura düzenleme suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında 2008, 2009 ve 2010 yıllarında sahte fatura kullanma suçlarından da dava açılmıştır. Dosyadaki deliller ve iddia-savunmaların değerlendirilmesi sonucunda, suçun sanık tarafından işlendiği tespit edilmiştir. Sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir ve temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 302/1. maddesi uyarınca temyiz isteminin esastan reddedildiği belirtilmektedir.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 302/1. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet
İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 17.12.2013 tarih ve 2013/56291 Esas sayılı iddianamesi ile, sanık hakkında aynı zamanda 2008, 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçlarından da kamu davası açıldığı gözetilerek, anılan suçlar hakkında mahallinde hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, 5271 sayılı CMK'nin 302/1.maddesi uyarınca temyiz isteminin ESASTAN REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmesine, 03.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
