Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/2793 Esas 2014/11709 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sahte kredi kartını kabul etmek ve kullanma fiillerinin ayrı ayrı suçları oluşturması nedeniyle TCK.nun 245/2. maddesine aykırı davranmak suçundan gereğinin mahallinde takdiri mümkün görülmüş; dosyada mevcut BKM raporu ve kart sliplerine göre, sanıkların kullandıkları suça konu kredi kartının manyetik şeridine yabancı bir banka müşterisine ait hesap bilgileri kopyalanarak sahte oluşturulduğunun anlaşılması karşısında tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; sanıkların, sahte oluştu- rulmuş kredi kartıyla aynı işyerinden değişik zamanlarda alışveriş yapmak ve alışveriş yapmaya teşebbüs etmekten ibaret eylemlerinin zincirleme olarak gerçekleştiği ve haklarında TCK.nun 43. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık ... (...) müdafiinin, eksik inceleme ile karar verildiğine, suçun unsurlarının oluşmadığına, suçun sübuta ermediğine, suçun teşebbüs aşamasında kaldığına; sanık ...’ın, eksik inceleme ile karar verildiğine, suçun sübuta ermediğine, suçun teşebbüs aşamasında kaldığına, lehe hükümlerin uygulanmadığına; ...’ın eksik inceleme ile karar verildiğine ve suç kastının bulunmadığına yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

5237 sayılı TCK. nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca sanıkların yalnızca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı TCK. nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine “TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 07.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.