Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/5430 Esas 2022/2833 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : ADANA 9. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
1-Dosya kapsamından anlaşıldığı üzere; şüphe üzerine durdurulan ve içerisinde sanıklar ... ve ...’in bulunduğu araçta suça konu uyuşturucu maddenin ele geçirildiği olayda, dosya içerisinde hiçbir arama kararının bulunmadığı dikkate alınarak; 2559 sayılı PVSK'nın 9. maddesine göre olay yeri ve tarihini kapsayacak nitelikte "önleme araması kararı" veya CMK'nın 116, 117 ve 119. maddelerine uygun şekilde alınmış "adli arama kararı" ya da "yazılı arama emri" bulunup bulunmadığının araştırılarak varsa aslı veya onaylı bir örneğinin getirilmesinden sonra sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun değerlendirilerek hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- 27/12/2012 tarihli suçtan dolayı 09/01/2013 tarihli iddianame ile temyiz konusu bu davanın açıldığı; UYAP ve adli sicil kaydına göre, sanıklar ... ve ... hakkında 13/01/2013 tarihli suç nedeniyle Sincan Cumhuriyet Başsavcılığının 12/04/2013 tarihli iddianamesi ile ''uyuşturucu madde ticareti yapma'' suçundan açılan dava üzerine, Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 20/02/2014 tarih, 2013/398 esas ve 2014/20 karar sayılı ilamı ile ayrı ayrı 5 yıl 10 ay hapis ve 4.000,00 TL adli para cezasına hükmedildiği ve kararın kesinleştiği anlaşıldığından,
Bu dava ile ilgili dosyanın getirtilerek bu dosya içine konulması, daha sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek, inceleme konusu suç ile kesinleşen davaya konu suçun müstakil suçlar olup olmadığının veya “bir suç işleme kararının icrası kapsamında” işlenip işlenmediğinin belirlenmesi, zincirleme suç oluşturduğunun saptanması durumunda, bunlardan en ağır sonuç doğuran suç esas alınarak tayin edilecek cezanın, zincirleme suç nedeniyle TCK'nın 43. maddesi gereğince artırılmasında ve böylece bulunacak sonuç cezanın, kesinleşen hükümdeki sonuç cezadan “fazla olması halinde” aradaki fark kadar “ek cezaya hükmolunmasında” zorunluluk bulunması,
3- Kabule göre; Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve 7242 sayılı Kanunla yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanıkların durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafileri ile sanıklar ... ve ...’ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin BOZULMASINA,
08/03/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.