Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2009/21717 Esas 2010/6870 Karar Sayılı İlamı

.... adına Avukat ... ile.... Tatil Sitesi adına Avukat ... aralarındaki dava hakkında Mersin 1. İş Mahkemesinden verilen 26.6.2007 günlü ve 2006/ 262 E, 2007/ 351 K sayılı kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiş ve Dairemizin 22.1.2009 günlü ve 2007/ 33411 E, 2009/ 675 K. sayılı ilamıyla hükmün ONANMASINA karar verilmiştir. Davalı avukatınca kararın maddi hataya dayandığı gerekçesiyle ortadan kaldırılması istenilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, davacı işçi davalıya ait tatil köyü işyerinde bekçi ve bahçıvan olarak çalışmış, mahkemece yaz kış ayrımı yapılmakszın fazla çalışma ile bayram ve genel tatil ücretleri hesaplanmış, işverence yapılan ödemler mahsıup edilerek sonuca gidilmiştir. Dairemizin kararlılık kazanmış olan uygulamasına göre belli bir dönem için işçiye fazla çalışma ücreti olarak ya da bayram genel tatil çalışmaları karşılığı ödeme yapılmışsa sözü edilen dönemler dışlanarak hesaplama yapılmalıdır. Ödemelerin miktar itibarıyla indirilmesi doğru olmaz. Yine davalı vekili işyerinin özelliğine göre yaz ve kış ayları için farklı değerlendirme yapılmasını temyiz dilekçesinde belirttiği halde Dairemizce yapılan temyiz incelemesi sırasında bu hususlar gözden kaçırılarak onama kararı verilmiştir. Nitekim davacı ile aynı konumda olan ve aynı hesaplamaların yapıldığı bir başka işçinin açtığı davada aynı yönde verilen karar Dairemizce bozulmuştur. Böyle olunca maddi hataya dayanan onama ilamının ortadan kaldırılarak hükmün aşağıdaki gibi bozulmasına dair karar vermek gerekmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı iş sözleşmesinin davalı işverenlik tarafından haksız ve ihbarsız olarak feshedildiğini, çalışma süresince yaptığı fazla çalışma ve genel tatillerde ve bayram günlerindeki çalışmaları karşılığı ücretlerin ödenmediği iddiasıyla fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil çalışmaları karşılığı ücret talebinde bulunmuştur. Davalı davacının fazla çalışma yapmadığını, bayram ve genel tatillerde çalışmadığını, işyerinin tatil sitesi olduğunu, ancak yılın 15 Haziran -15 Eylül arası yoğunluk olduğunu, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davacının tarihleri 02.03.2001- 01.08.2003 arasında haftalık 18 saat fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatillerde çalıştığının kabulü ile dava konusu istekleri hüküm altına almıştır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda 02.03.2001- 01.08.2003 dönemi hesaplanmış, hesaplama yapılan dönem içinde davacıya yapılan ödemeler hesaplanan toplam alacak miktarından mahsup edilmiştir. Dava konusu alacakların hesabında davalı işverenlik tarafından davacıya yapılan ödemelerin ait olduğu dönemler dışlanarak dava konusu alacakların belirlenmesi gerekirken tüm çalışma süresi için yapılan hesap sonuç tutardan yapılan ödemelerin mahsup edilmesi hatalıdır
3-Dosyadaki bilgi ve belgelerden işyerinin tatil sitesi olduğu anlaşılmaktadır. Buna göre işyerinde davacının fazla çalışma süresinin işin yoğun olduğu tatil sezonu ve kış sezonu ayrımı yapılarak belirlenmesi gerekirken yılın tamamında aynı sürelerle çalışma yapıldığı kabulü ile fazla çalışma ücret alacağının hüküm altına alınması hatalı olup kararın bu yönden de bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine,16.03.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.