MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada....Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 10/02/2014 tarih ve 2012/89-2014/21 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için dosya mahalline gönderilmişti. Bu noksanlıkların giderilerek dosyanın gönderildiği anlaşılmakla,dava dosyası için Tetkik Hakimi....... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin 2002/03799 ve 2002/01935 sayılı “....”, “...” ibareli markalarının 03, 08 ve 21. sınıflarda tescilli olmasına rağmen kullanılmadığını belirterek davalı markalarının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının kötü niyetli olduğunu ve piyasada tekel oluşturma amacı taşıdığını, müvekkilinin tescil kapsamındaki malların satış ve pazarlaması için çeşitli faaliyetlerde bulunduğunu belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalı şirketin markayı kullanımına ilişkin davalı tarafça sunulan delillerin bir çoğunun dava tarihinden sonraya ilişkin olduğu, davalı tarafın markayı ciddi surette kullandığına ilişkin hiçbir delil sunamadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve her ne kadar Anayasa Mahkemesi"nin 09.04.2014 tarih 2013/147 E- 2014/75 K sayılı kararıyla 556 sayılı KHK"nın 42/1-c bendi iptal edilmiş ise de, aynı KHK"nın 14. maddesi uyarınca markanın kullanılmaması nedeniyle iptaline ve sicilden terkinine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 20.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.