Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/24414 Esas 2022/3640 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 27.04.2011 tarihinden, denetim süresi içinde ikinci suçun işlendiği 11.04.2016 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253 maddesi ile 05.08.2017 tarih ve 30145 sayılı Ceza Muhakemesinde Uzlaştırma Yönetmeliğine göre, "soruşturma konusu suçun uzlaşmaya tâbi olması halinde, dosya uzlaştırma bürosuna gönderilir. Büro tarafından görevlendirilen uzlaştırmacı, şüpheli ile mağdur veya suçtan zarar görene uzlaşma teklifinde bulunur. Şüphelinin, mağdurun veya suçtan zarar görenin reşit olmaması halinde, uzlaşma teklifi kanuni temsilcilerine, ölüm halinde ise yönetmeliğin 7/7. maddesi delaletiyle CMK'nin 243. maddesi gereğince mirasçılarına yapılır." şeklinde düzenlendiği, bu somut olayda, mağdurun 29.01.2017 tarihinde vefat etmesine rağmen teklifin yönetmeliğin 7/7.maddesi yollamasıyla CMK'nin 243. maddesine göre mirasçılarına yapılmadığı ve mağdurun vefat etmesi gerekçesiyle uzlaşma sağlanamadığına ilişkin rapor düzenlendiği anlaşıldığından, mağdurun mirasçıları ile uzlaşma prosedürünün yerine getirilmesinden sonra hüküm kurulması gerekir iken, uzlaştırma işleminin usulüne uygun olarak yapılmadığı gözetilmeksizin mahkumiyet hükmü tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca diğer yönleri incelenmeyen hükmün BOZULMASINA, 07.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.