Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/3108 Esas 2020/1663 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/3108
Karar No: 2020/1663
Karar Tarihi: 10.03.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/3108 Esas 2020/1663 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı kooperatifin üyesi olan davalının üyelik aidatını ödemediği gerekçesiyle açılan 10.000 TL'lik alacak davası reddedilmiştir. Mahkeme, davalının sunduğu belgelerin ödemenin yapıldığını ispatlamadığına karar vermiştir. Ancak, davalı vekilinin temyiz talebi için verilen ek karar süresinde yapılmadığı için reddedilmiştir. Karar bozma gerekçesiyle temyiz edilmiştir ancak itirazlar reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Türk Borçlar Kanunu, Madde 663 (Aidat Borcu)
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu, Madde 381 (Temyiz İsteminde Bulunma Süresi)

23. Hukuk Dairesi 2019/3108 E. , 2020/1663 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen ek karara ilişkin hükmün süresi içinde davalı vekilince ek karar yönünden temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili kooperatif üyesi olan davalının üyelik aidatını ödemediğini, ileri sürerek 10.000,00 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, dosya kapsamı ve bilirkişi raporuna göre, davalının sunduğu belgelerin, anılan miktar aidatın ve gecikme faizinin ödendiğini ispatlar nitelikte olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne dair verilen kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Mahkemece 08.10.2019 tarihli ek karar ile gerekçeli kararının 25.12.2015 tarihinde davalı vekiline usulüne uygun bir şekilde tebliğ edildiği, kararın temyiz edildiği 08.10.2019 tarihine kadar davalı vekilince tebligatı almadığına ilişkin bir müracaatının da olmadığı gerekçesiyle, davalı vekilinin süresinde olmayan temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.
Ek kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 10.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.