Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/2064 Esas 2013/5951 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/2064
Karar No: 2013/5951
Karar Tarihi: 05.11.2013

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/2064 Esas 2013/5951 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kasten öldürme teşebbüsü davasında üç sanığın suçunun sübutunu kabul etmiş ve cezalarını belirlemiştir. Ancak, mağdurun yaralanmasıyla ilgili olarak hangi sanığın sorumlu olduğunun belirlenememesi sebebiyle 765 sayılı TCK'nun 463. maddesi uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmalıdır. Bu nedenle, karar bozulmuştur. Kanun maddesi ise \"TCK'nun 463. maddesi: Birden fazla kişinin işlediği suçlarda, faillerin ayrı ayrı cezalandırılmaları gerekir. Ancak, mağdurun kim tarafından zarar gördüğü tespit edilemeyen hallerde, cezaları birbirine oranlanarak azaltılır.\" şeklindedir.

1. Ceza Dairesi 2013/2064 E. , 2013/5951 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 1 - 2012/184404
MAHKEMESİ : Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 26/04/2012, 2012/81 (E) ve 2012/219 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar Abdurrahman, Suphi ve Muhsin"in kasten insan öldürmeye teşebbüs suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçlarının nitelikleri tayin, takdir ve tahrike ilişkin cezalarını azaltıcı nedenlerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde, bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiilerinin siibuta yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
Mağdurdaki iki adet olan kesici delici alet yaralanmasının, üç kişi olan sanıklardan hangi sanık ya da sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin tespit edilememesi karşısında, suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK.nun 463. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılarak lehe yasa karşılaştırmasının da buna göre yapılması gerektiğinin düşünülmemesi.
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiilerinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden hükümlerin, CMUK’nun 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 05/11/2013 gününde oybirliği ile karar verildi.