Tahliye - Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2011/879 Esas 2011/2517 Karar Sayılı İlamı

18. Hukuk Dairesi 2011/879 E., 2011/2517 K.

18. Hukuk Dairesi 2011/879 E., 2011/2517 K.

• TAHLİYE

• 634 S. KAT MÜLKİYETİ KANUNU [ Madde 28 ]

"İçtihat Metni"

Davacı vekili dava dilekçesinde, davalının kat mülkiyetli anataşınmazın 2 numaralı işyeri nitelikli bağımsız bölümün maliki olduğunu, yönetim planının 21. maddesinin (e) bendine aykırı olarak bu yeri kahvehane olarak kullandığını ileri sürerek bu kullanımın engellenmesini yönetim planına uygun şekilde kullanımının sağlanmasını, kahvehane olarak kullanımının yasaklanmasını istemiş, mahkemece davanın kısmen kabulüne, tahliye talebinin reddine karar verilmiştir.

634 sayılı Kat Mülkiyeti Yasasının 28. maddesine göre yönetim planı, yönetim tarzını, kullanma maksat ve şeklini ve yönetime ait diğer hususları düzenler. Yönetim planı, bütün kat maliklerini bağlayan bir sözleşme hükmündedir. Öte yandan 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 683. maddesine göre bir şeye malik olan kimse hukuk düzeninin sınırları içinde o şey üzerinde dilediği gibi kullanma, yararlanma ve tasarufta bulunma yetkisine sahiptir. Somut olaya gelince; anataşınmaza ait yönetim planının 21. maddesinin (e) bendinde kat mülkiyeti kütüğünde mesken, iş veya ticaret yeri olarak gösterilmiş bulunan bağımsız bölümlerini doktor ve diş tabibi muayenehanesi ile bizzat kat maliki veya ailesi efradının kullanacağı avukat yazıhanesi dışında hiçbir şekilde başka maksatla kullanamazlar, Hastane, dispanser ve klinik gibi müesseselere tahsis edemezler hükmü ile (f) bendinde de tapu kütüğünde mesken olarak gösterilmiş bulunan yerlerin kahvehane olarak kullanılmasının kat malikleri kurulunun oy birliği ile izin vermesi şartına bağlamıştır. Bu düzenlemelerden anlaşılacağı gibi tapuda işyeri olarak gösterilen bir bağımsız bölümün işyeri olarak kullanılmasında hiçbir sakınca bulunmadığı, salt hastane dispanser, klinik gibi müesseselere özgülenemeyeceği ve ayrıca tapuda mesken olarak kayıtlı bir yerin tüm kat maliklerinin onayıyla kahvehane olarak kullanılabileceği öngörülmüştür. Davalının kahvehane olarak kullandığı bağımsız bölümü tapuda depolu dükkan, diğer bir anlatımla işyeridir. Bu yerin kahvehane olarak kullanılmasını açıkça yasaklayan bir yönetim planı hükmü bulunmamaktadır. Yönetim planında olmayan bir yasağın yorum yoluyla getirilmesi anayasal güvenceye bağlı bulunan mülkiyet hakkının özüne de aykırılık teşkil etmektedir. Mahkemece tüm bu hususlar dikkate alınarak davanın reddi yerine kabulü yolunda hüküm kurulması doğru görülmemiştir.

Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 24.02.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.