Hırsızlık - Konut dokunulmazlığını bozmak Mala zarar vermek - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2012/17789 Esas 2013/1769 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/17789
Karar No: 2013/1769
Karar Tarihi: 04.02.2013

Hırsızlık - Konut dokunulmazlığını bozmak Mala zarar vermek - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2012/17789 Esas 2013/1769 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme 14/10/2009 tarihinde Keskin Asliye Ceza Mahkemesi'nde bir davaya baktı. Suçlar arasında hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozmak ve mala zarar vermek yer alıyordu. Mahkeme, sanığın adli sicil kaydına bakarak aynen infaz kararı vermedi; yalnızca aynen infazı için mahkemeye ihbarda bulunulmasına karar verildi. Temyiz itirazları reddedildi. Ancak, mahkeme, sanığa atılı işyeri dokunulmazlığını bozmak suçunun uzlaşma kapsamına alındığını belirtti ve uzlaştırma işlemi yapılmadan eksik kovuşturma ile hüküm kurulduğunu, sanık hakkında en üst oranda hapis cezası uygulandığını, sanık için daha uygun bir seçenek yaptırımı belirlenmediğini ve hak yoksunluklarına karar verilirken sanığın yaşının dikkate alınmamasını gerekçe göstererek kararı bozdu. Kanun maddeleri ise şöyleydi: 5271 CMK'nın 253/3, 5271 CMK'nın 253 ve 254, 5560 sayılı kanun, 5237 TCK'nın 143, 5237 TCK'nın 50/3, 5237 TCK'nın 50/1 ve 5237 TCK'nın 53/4.

2. Ceza Dairesi 2012/17789 E. , 2013/1769 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 6 - 2010/9234
MAHKEMESİ : Keskin Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14/10/2009
SUÇ : Hırsızlık, Konut dokunulmazlığını bozmak. Mala zarar vermek

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mala zarar vermek suçu 5560 sayılı kanunla değişik 5271 sayılı CMK.nun 253/3.maddesi uyarınca suç tarihi itibariyle uzlaşma kapsamında olmadığından tebliğnamedeki bu yöndeki bozma düşüncesine sanığın adli sicil kaydında yer alan erteli sabıkasının aynen infazına karar verilmediği, yalnızca aynen infazı için mahkemesine ihbarda bulunulmasına karar verildiği anlaşılmakla tebliğnamedeki (5) nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiş,
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun oluşan kanaat ve takdirine göre, sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanığa atılı işyeri dokunulmazlığını bozmak suçunun 19.12.2006 tarihinde yürürlüğe giren 5560 Sayılı Yasa ile uzlaşma kapsamına alındığı gözetilerek 5271 sayılı CMK.nun 253 ve 254.maddeleri uyarınca uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden 5237 Sayılı TCK.nun 143. maddesinin sanık hakkında en üst oranda uygulanmasına karar verilmesi
3-03.04.1993 doğumlu olup suç tarihinde 18 yaşını doldurmamış ve geçmişte hapis cezasıyla mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını bozmak ve mala zarar vermek suçlarından hükmolunan kısa süreli hapis cezalarının 5237 Sayılı TCK.nun 50.maddesinin 3.fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1.fıkrasında belirtilen seçenek yaptırımlardan birisine çevrilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesi, 4-5237 sayılı TCK.nun 53/4.maddesi uyarınca fiili işlediği sırada 18 yaşını doldurmamış olan sanık hakkında aynı maddenin birinci fıkrasında düzenlenen hak yoksunluklarına karar verilemeyeceğinin nazara alınmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 04.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.