17. Hukuk Dairesi 2016/17297 E. , 2017/11959 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili, davalı ... sigorta A.Ş. vekili, davalı ... Şirketi vekili, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, yaya olan davacıya davalıların sürücüsü, işleteni, aracı uzun süreli kiraya veren maliki, trafik sigorta şirketi olan aracın çarptığını, davacının yaralanmasından dolayı çalışamadığını ve çocuklarına bakamadığını belirterek davacı ... için 50.000,00 TL manevi 10.000,00 TL maddi, 5.000,00 TL bakıcı gideri çocuklar için de 15.000,00"er TL manevi tazminatın olay tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar ve vekilleri, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulü ile maddi tazminat yönünden davalının yaptığı ödeme gözetilerek 1.481,56 TL maddi tazminatın davalıdan tahsiline, Manevi tazminat yönünden ise davacı anne ... için 15.000,00-davacı çocuklar içinde ayrı ayrı 5.000,00-er TL olmak üzere toplam 25.000,00-"TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar vermiş; hüküm davacılar vekili, davalı ... sigorta A.Ş. Vekili, davalı ... Şirketi vekili, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 Sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz. Temyize konu kararda maddi tazminat 1.481,56 TL yönünden davanın kabulüne karar verilmiş olup; karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden davalılar bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden; davalı ... şirketi vekilinin, davalı ... vekilinin, davalı ... Sigorta A.Ş. Vekilinin maddi tazminata yönelik temyiz dilekçelerinin ayrı ayrı reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle manevi tazminat talebi ile ilgili olarak hüküm kurulurken olayın meydana geliş şekli, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, olay nedeniyle duyulan acı ve elemin derecesi ve TBK 56.(B.K.nun 47.) maddesindeki özel haller dikkate alınmış bulunduğuna göre, davacılar vekilinin 3 nolu bent kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen, davalı ... şirketi vekilinin davalı ... vekilinin manevi tazminat miktarına yönelik tüm temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
3-Davacılar vekili, istenen manevi tazminatın kaza gününden işleyecek yasal faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiş iken, mahkemece faiz konusunda bir karar verilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması isabetli bulunmamıştır.
4-Kazaya karışan aracın zorunlu trafik sigorta şirketinin manevi tazminattan sorumlu olmadığı gözetilmeden, davalıların hangileri hakkında hüküm kurulduğu denetime elverişli olmayacak ve anlam kargaşası yaratacak şekilde yazılı şekilde hüküm kurulması isabetli bulunmamış, davalı ... Sigorta A.Ş."nin bu yöne ilişkin temyiz itirazının kabulüne karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle maddi tazminat yönünden verilen hüküm miktar itibari ile kesin olduğundan davalı ... şirketi vekilinin, davalı ... vekilinin, davalı ... Sigorta A.Ş. Vekilinin maddi tazminata yönelik temyiz dilekçelerinin ayrı ayrı REDDİNE, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının, davalı ... Şirketi vekilinin, davalı ... vekilinin manevi tazminat miktarına yönelik temyiz itirazlarının REDDİNE, 3 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin, 4 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı ... Sigorta A.Ş."nin temyiz itirazlarının kabulü ile verilen hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine, aşağıda dökümü yazılı 1.797,30 TL kalan harcın temyiz eden davalılar ... ve ... Otomotiv Şirketi"nden alınmasına 21.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.