Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2012/411 Esas 2012/1071 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hüküm temyiz süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiş ise de, mahkemece ek kararla temyiz isteminin reddine dair karar verilmiş olup; bu kez redde ilişkin bu kararın da temyizi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R -

Davacı vekili, Davalının müvekkili kooperatifte üye olduğunu, 267,50 TL. aidat ve gecikme zammı borcunu ödemediğini bu bedelin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne kesin olarak karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiş, mahkemece karar kesin oluğundan temyiz talebi reddedilmiş, davalı vekili bu kez de red kararını temyiz etmiştir.
5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’na eklenen Ek-4 maddede öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2010 yılı için 1.430 TL. dir
Hükmedilen miktarın 267,50 TL olması nedeniyle 02.03.2010 tarihli karar kesin nitelikte olduğundan davalı vekilinin temyiz talebi yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz talebinin reddine ilişkin 27.04.2010 tarihli ek kararın ONANMASINA, aşağıdaki yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 15.02.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.