Konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/24184 Esas 2013/1752 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 2 - 2009/291771
MAHKEMESİ : Denizli 1. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 30/04/2009
NUMARASI : 2007/1098 (E) ve 2009/404 (K)
SUÇ : Konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı Yasanın 116/4. maddesinde konut dokunulmazlığını ihlal suçunun ağırlatıcı nedenleri olarak gösterilen cebrin konut içerisinde bulunan kişilere karşı kullanılması gerektiği, eşyalara zarar verilmesi halinin aynı yasanın 151. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunu oluşturacağı da gözetilerek, dosya kapsamına ve oluşa göre sanığın yargılamaya konu olay esnasında evde bulunan kişilere karşı cebir veya tehdit kullanmadığı anlaşılmakla konut dokunulmazlığını bozma suçu açısından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/ 11-250 2009/13 sayılı kararında da kabul edildiği gibi, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde nazara alınacak zararın maddi zarar olduğu, manevi zararı kapsamadığı, katılanın maddi tazminat istemi bulunmadığı gibi dosyaya yansıyan maddi bir zararının da belirlenemediği, sanığın sabıkasının da bulunmadığı ve hükmolunan sonuç ceza miktarının geri bırakmaya engel teşkil etmediği gözetilerek; 5271 sayılı CMK’ nın 231. maddesinin 6. fıkrasının ( b ) bendi uyarınca, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda oluşacak kanaate göre hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılamayacağına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden; “ ......sanığa yüklenen suçla ilgili ceza miktarına göre...” şeklinde, yasal olmayan gerekçeyle sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan dolayı aynı Kanunun 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2-Sanık hakkında düzenlenmiş 23.10.2010 tarihli iddianamede mala zarar verme suçundan usulüne uygun olarak dava açılmadığı, bu suça ilişkin olarak herhangi bir anlatımın sözkonusu olmadığı gibi aynı suçtan 23.10.2007 tarihli ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği, iddianamenin anlatım kısmında sevk maddesi olarak 116/1. madde yerine sehven 151/1. maddenin gösterildiği anlaşılmakla mala zarar verme suçundan usulüne uygun olarak açılmış bir dava bulunmadığı gözetilmeden yargılama yapılarak yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 31/01/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.