Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/9686 Esas 2016/5149 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 13/06/2014
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 2-b, 62, 53/6, 52. maddeleri gereğince
mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafinin kusura, sürücü belgesinin geri alınmasına, erteleme ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-) Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2-) Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının gün karşılığının belirlenmesi ve taksitlendirilmesi sırasında uygulama maddelerinin eksik gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/6 maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 1. paragrafındaki “ suç sebep ve saikleri ve ” ibaresinin çıkartılması, 6. paragraftaki “ TCK.nun 52” ibaresinin yerine “TCK"nın 52/2” ve 7. paragraftaki “ TCK.nun 52” ibaresinin yerine “TCK"nın 52/4” ibaresi ile değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.