Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2019/1945 Esas 2019/4330 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı bozmaya uyularak verilen hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan iş bedelinin tahsili için yürütülen icra takibine yapılan itirazın iptâli, takibin devamı ve icra inkâr tazminatının tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece husumet yokluğu nedeniyle sübuta ermeyen davanın reddine dair verilen kararın temyizi üzerine;
Dairemizce davalılar ... ve ...’na husumet yöneltilemeyeceği, site yönetimini temsilen ... için açılan davanın, esastan görülmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiş, mahkemece bozmaya uyularak; hakkında hüküm kesinleşen davalılar yönünden karar verilmesine yer olmadığına, davalı... yönünden davanın kısmen kabulüne, inkâr tazminatı isteminin reddine dair verilen karar davacı vekilince temyiz edilmiştir.
634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu"nun 38. maddesinde yöneticinin, kat maliklerine karşı aynen bir vekil gibi sorumlu bulunduğu düzenlenmiştir. 35. maddesinde ise yöneticinin yasadan ve yönetim planından kaynaklanan yetkisine dayanarak üçüncü kişilerle borç ve alacak ilişkisi doğuracak sözleşmeler yapabilir. Bu tür sözleşmeler, kat maliklerinin adına ve hesabına hukuksal sonuç doğurur.
Davacı yüklenici ile davalı ... Sitesi Yönetimi arasındaki 22.08.2013 tarihli eser sözleşmesi ilişkisi inkâr edilmemiş olup; mahkemenin de kabulünde olduğu üzere sözleşme ilişkisi kurulmuştur. Dairemizin ve Yargıtay"ın yerleşik uygulamalarına göre site yönetimine takip yöneltilmesi ve dava açılması olanaklıdır. Davacı vekili, dava dilekçesinde davalı olarak yönetim adına gerçek kişileri hasım olarak göstermiş ise de; davanın davalı site yönetimine yöneltildiği anlaşılmaktadır. Dava dilekçesinden dava tarihindeki yöneticinin ... olduğu, diğer gerçek kişilerin ise sözleşme tarihindeki yönetici ve yardımcısı olduğu görülmektedir.
Yargılama sırasında dava ve takibe konu 6.000,00 TL asıl alacağın ödendiği anlaşılmaktadır. Bu durumda mahkemece, asıl alacak yönünden; davanın konusuz kaldığından
karar verilmesine yer olmadığına, davadan sonra yapılan ödemenin icra müdürlüğünce infaz sırasında dikkate alınmasına, asıl alacak likid olduğundan, davacı lehine icra inkâr tazminatına karar verilmesi gerekirken, davanın sadece 535,52 TL"lik kısmı üzerinden kabulü ile icra inkâr tazminatı isteminin reddine karar verilmesi, ayrıca davanın site yönetimine karşı açıldığı gözden kaçırılarak, ... hakkında kısmen kabule karar verilmesi ve alacağın davadan sonra ödenip kabulle sonuçlandığından, davalı lehine vekâlet ücretine hükmedilmesi de doğru olmamış, kararın bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüne, kararın davacı yararına BOZULMASINA, 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 218,50 TL Yargıtay başvurma harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 04.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.