Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle öldürme
Hüküm :1-Katılan/sanık ... hakkında TCK"nın 85/2, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet, sürücü belgesinin geri alınması.
2-Sanık ... hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması


Taksirle öldürme suçundan katılan/sanık ...’nın mahkûmiyetine ilişkin hüküm ile sanık ... hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar, katılan/sanık müdafi ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükümden önce öldüğü tespit edilerek, 04.05.2015 tarihli ek karar ile hakkındaki davanın düşmesine karar verilen sanık ... hakkındaki düşme kararının temyiz edilmediği, katılan/sanık ... vekili ile katılanlar vekilinin temyiz isteminin sanık ... hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına ilişkin olduğu tespit edilerek, yapılan incelemede;
I-Sanık ... hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 231. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlara karşı aynı Kanunun 231/12. maddesine göre itiraz yolu açık olup temyizi mümkün olmadığından temyiz incelemesine yer olmadığına, gereği merciince yerine getirilmek üzere dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
II-Katılan/sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesine gelince;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre katılan/sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükümden önce ölen sanık ...’ün saat 20:00 sıralarında idaresindeki açık kasa kamyonet ile tek yönlü, 7 m genişliğindeki, sağında 3 m genişliğinde banket bulunan yolun sağ şeridinde seyretmekte iken, yolun sağ şeridi üzerinde itilerek ilerleyen araca arkasından çarpması sonucu, bu aracı itmekte olan ... ile ......’in öldükleri, sanık ...’nın ise yaşamsal tehlike geçirip, hayat fonksiyonlarını 5. derecede etkileyen kemik kırıkları oluşacak şekilde yaralandığı olayın yargılaması sonunda, yakıtı biten aracı iteklemeye başlamadan evvel aracı ölen...’nun kullandığını, kendisinin aracı sağ tarafından iteklediğini, ölen ......’in de aracın sol tarafında, bir yandan direksiyonu kumanda ettiğini bir yandan da iteklediğini savunan sanık ...’nın mahkumiyetine karar verilmiş ise de, olay öncesi çarpılan aracı sevk ve idare eden kişinin kimliğine dair dosya içinde herhangi bir bilgi ve delil bulunmamasına, çarpma sonrası sanık ... idaresindeki kamyonetin ön kısmına takılarak 104 m kadar sürüklenip, yolun sağ banketine düşmüş halde bulunan ölen ......’in savunmayı teyit eder şekilde kesinlikle çarpılan aracın sol tarafında olması gerekmesine, çarpma noktasına göre; yolun 41 m sağ şarampolüne savrulmuş bulunan ölen ... ile sanığın çarpılan aracın hemen arkasında ya da sağ tarafında olmaları gerekmesine ve bozma sonrası yapılan keşif sonucu makine mühendisi ve fizikçi akademisyenlerce tanzim edilen 11.08.2014 tarihli bilirkişi raporunda “çarpılan aracın sağ tarafında bulunan kişinin muhtemelen darbeden ve çarpmadan daha az zarar görmesi gerektiğinin, bu rasyonel düşünceye göre yaralı olarak kurtulan ...’nın aracın sağ tarafında olması gerektiğinin” bildirilmesine göre, şüpheden sanık yararlanır ilkesi de gözetilerek sanığın beraatı yerine “İbrahim"in beyan ettiği gibi aracı sağ tarafından ittiğinin kabul edilmesi durumunda, İbrahim"in çarpılan aracın altında kalması ve ağır şekilde yaralanmış olması gerekeceğinden ve ….maktül ......"in yaklaşık 104 metre kadar giderek bankete düştüğünün anlaşılması karşısında sanık ..."in çarpma anında ya aracın içerisinde yada aracın şoför mahallinin bulunduğu kapı yanından aracı itiyor olması gerektiğinden aracı sanık ..."nın kullandığı” şeklindeki dosya kapsamına uygun düşmeyen yorum ile mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Asli kusuru ile iki kişinin ölümüne neden olan sanık hakkında asgari hadden daha fazla uzaklaşılarak ceza tayini gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan/sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince tebliğnamedeki isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası yapılacak yargılamada 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi hükmünün gözetilmesine, 28/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.