22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/29650 Karar No: 2020/5276 Karar Tarihi: 01.06.2020
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/29650 Esas 2020/5276 Karar Sayılı İlamı
(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi 2017/29650 E. , 2020/5276 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı İsteminin Özeti: Davacı 2009 yılı Ağustos ayından bu yana davalı iş yerinde çalıştığını, iş sözleşmesinin haklı neden olmaksızın davalı tarafça sona erdirildiğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Taraflar arasında davacının hizmet süresi hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut olayda davacı taraf 2009 yılı ağustos ayı itibari ile davalı iş yerinde çalışmaya başladığını beyan etmiş, davalı ise 28.09.2010 tarihinden sonra çalışmaya başladığını iddia etmiştir. Davacı ve davalı ... ise davacının 2009 yılı içerisinde çalışmaya başladığını beyan etmişlerdir. Mahkemece tanık beyanları göz önüne alınarak 01.08.2009 yılı itibari ile çalışmasının başladığı kabul edilmiştir. Ancak dosya arasında bulunan hizmet döküm cetvelinin incelenmesinde davacının 01.08.2009 ile 28.09.2010 tarihleri arasında 1317694 nolu iş yerinde 23.07.2009-31.01.2010 tarihleri arasında, 1025377 nolu işyerinde 24.05.2010 tarihinde çalışmasının bildirildiği görülmüştür. Bu halde mahkemece ilgili iş yerlerine ait sosyal güvenlik ve ticaret sicili kayıtları da dosya arasına alınarak davalı ile organik bağının bulunup bulunmadığı araştırılmalı, ayrıca tanıklara ait hizmet döküm cetvelleri de incelendikten sonra çıkacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01/06/2020 gününde oybirliği ile karar verildi.