Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2008/21961 Esas 2010/6824 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA :Davacı, kıdem, ihbar tazminatı ile yıllık izin alacağının ödetilmesine
karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş, davalı avukatıncada duruşma talep ise de; HUMK.nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi. gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin haklı neden olmadan feshedildiğini, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını beyanla, kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin alacağının tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, şirketin değişik şantiyelerde iş aldığını, işçilerin devamlı çalışmadığını, davacının inşaatlarda tesisatçı ustası olarak çalıştığını, son olarak inşaat sahibinin ustası ve mimarı ile tartıştığını, işin nasıl yapılmasını göstermek isteyen kişilere "bana iş mi öğreteceksiniz" diyerek tartışma çıkararak, işyerini sinirle terk ettiğini, davalı şirketin bu durumdan dört gün sonra haberdar olduğunu, davacının arandığı halde açıklama yapmadığını, işi habersiz terk ettiği için şirketin zor durumda kaldığını beyanla davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, “Davacının işyerini kendisinin terk ettiğine ilişkin bir tutanak ve tespit belgesi sunulmadığı gibi, uzun yıllar bir işyerinde çalışan bir kimsenin kıdem tazminatından vazgeçerek işten kendisinin ayrılması hayatın olağan akışına aykırıdır. Bu nedenle davacı kıdem ve ihbar tazminatı almaya hak kazanmıştır.” gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile davacı lehine kıdem ve ihbar tazminatı ve yıllık izin ücretine hükmedilmiştir.
Hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalınınaşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
Mahkemece, davacı lehine hükmedilen kıdem tazminatının bilirkişi tarafından yapılan hesaplamasında, davacının kıdeminin tespitinde, 02.11.2004 – 31.12.2004 tarihleri arasındaki çalışma süresinin 1 ay 29 gün yerine 2 ay 29 gün olarak belirlenerek hesaplamanın da buna göre yapılmış olması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.3.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.