Esas No: 2021/36491
Karar No: 2022/3662
Karar Tarihi: 07.03.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/36491 Esas 2022/3662 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın, resmi belgede sahtecilik ve bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçlarından mahkumiyetine karar verilmiştir. Sanığın yokluğunda verilen gerekçeli kararın sorgusunda bildirdiği adresten farklı bir adrese gönderildiği ve sanığın belirtilen adresten taşındığı için iade edilmiştir. Sanığın temyiz talebi incelenmiş ve hüküm onanmıştır. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları itiraz yoluna tabi olduğundan, sanığın temyiz talebinin itiraz dilekçesi olarak kabul edilerek mercisinde incelenmek üzere dosyanın mahalline iadesine karar verilmiştir. Mahkemenin kararında, bilişim sistemi banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçunda, hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi durumunda uygulanacak olan kanun maddeleri belirtilmiştir. Bu kanunlar; 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi, 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesidir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Resmi belgede sahtecilik, bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
Sanığın yokluğunda verilen gerekçeli kararın sorgusunda bildirdiği adresten farklı bir adrese gönderildiği ve sanığın belirtilen adresten taşınmış olması nedeniyle iade gelmesi üzerine, Tebligat Kanunu'nun 35. maddesine göre sorguda bildirdiği adrese yapılan tebliğ işleminin, aynı adrese daha önce yapılmış bir tebligat bulunmadığı için geçersiz olduğu belirlenerek ve sanığın öğrenme üzerine temyizinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1-)Resmi belgede sahtecilik suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz incelemesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp itiraz yoluna tabi olduğundan; sanığın temyiz talebinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile mercisinde incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2-)Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Dairemizce de benimsenen, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 23.01.2018 tarihli, 2017/463 Esas ve 2018/20 Karar sayılı ve 23.01.2018 tarihli, 2015/1962 Esas ve 2018/16 Karar sayılı ilamlarında da belirtildiği üzere; hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde uygulanacak olan 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesinde, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesiyle yapılan değişikliğin ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının; infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 07.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.