6831 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/33547 Esas 2019/15688 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/33547
Karar No: 2019/15688
Karar Tarihi: 16.12.2019

6831 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/33547 Esas 2019/15688 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve 6831 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan mahkumiyet kararı alınan bir davada, mahkeme bilirkişi raporuna dayanarak suçun orman kadastrosu sınırı dışında işlenmediği sonucuna varmıştır. Ancak, sanığın yeniden açma yapılarak işgal ve faydalanma şeklindeki eyleminin suç olduğu gerekçesiyle karar bozulmuştur. Temyizde, kanıtların ve iddia ve savunmaların eksiksiz sergilendiği, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı ve kanuni suç tipine uyulduğu sonucuna varılmıştır. Ancak, kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, TCK'nin 53/4. maddesi uyarınca aynı maddenin birinci fıkrasındaki hak yoksunluklarına karar verilemeyeceği göz ardı edilmiştir. Bu nedenle, hüküm BOZULUP, TCK'nin 53. maddesine ilişkin bölüm hükümden çıkarılarak, diğer yönleri kanuna uygun bulunan hüküm ONANMIŞTIR.
Kanun Maddeleri:
- 6831 Sayılı Orman Kanunu'nun 93/2. maddesi
- Türk Ceza Kanunu'nun 53/4. maddesi
- 5320 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi
- 1412 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi

19. Ceza Dairesi 2019/33547 E. , 2019/15688 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6831 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Bilirkişi raporuna göre suça konu yerin kesinleşen orman kadastrosu sınırı içerisinde olmadığı ancak hüküm kurulurken kesinleşen orman kadastrosu içinde olduğu şeklinde 6831 sayılı Kanun"un 93/2. maddesinin uygulanması sanığın eyleminin yeniden açma yapılarak işgal ve faydalanma şeklinde gerçekleşmesi sebebiyle bozma nedeni yapılmamıştır.
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, TCK"nin 53/4. maddesi uyarınca aynı maddenin birinci fıkrasındaki hak yoksunluklarına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ile katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bozma sebebi 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 322. maddesi uyarınca, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan hükmün altıncı fıkrasında TCK"nin 53. maddesine ilişkin yer alan bölümün hükümden tamamıyla çıkarılmak suretiyle, başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.